ارزیابی احادیث ثواب الاعمال بر اساس نظریه ی کنش گفتاری

احادیث فراوانی در کتب روایی شیعه و اهل سنت با مضمون احادیث ثواب‌الاعمال موجود است. تکرار و تکثر این روایات در این کتب از جمله دلایلی است که نادیده گرفتن احادیث ثواب الاعمال را مشکل می‌سازد. روش عموم حدیث شناسان در مواجهه با این روایات استفاده از قاعده‌ی من بلغ بوده که بر اساس آن به رغم ضعف سند، این احادیث با نگرشی مسامحه‌آمیز مورد پذیرش قرار می‌گیرند. در حالی‌که مطالعه و دقت در مضمون این احادیث، تناقضات آشکار موجود در آن‌ها را پدیدار می‌کند. در پژوهش حاضر پیشنهاد می‌شود برای حل مشکل تعارضات، از رویکردهای جدید زبان‌شناسی و توجه به ظرفیت‌های مختلف زبان استفاده شود. در این رویکرد معنا در احادیث ثواب الاعمال می‌تواند بر اساس دیدگاه کنش گفتاری توجیه شود، بدین صورت که این روایات با ایجاد کنشِ موثر در مخاطب معنادار بوده و در صورتی که نتواند بر اساس نظام فکری و اعتقادی مخاطب کنش موثرِ مدنظر را ایجاد کنند، دارای اختلال معنایی محسوب می‌شود. مزیت نسبی این راهبرد علاوه بر وسعت‌بخشی به دامنه‌ی معناداری، آن است که در این روش عبارات بدون این‌که لزوماً از مسیر صدق یا کذب عبور کنند می‌توانند مورد سنجش و ارزیابی قرار بگیرند.

the study about savab’ol aa’mal hadiths based on speech act theory

there are many hadiths in shia and sunni hadiths books about the reward of deeds (savab’ol aa’mal). the repetition and multiplicity of these hadiths in these books is one of the reasons that make it difficult to ignore this hadiths. the general method of hadith scholars in dealing with these hadiths is to use the man balgh rule, based on which, despite the weakness of the chain of transmission, these hadiths are accepted with a tolerant attitude. while the study and accuracy in the content of these hadiths shows the obvious contradictions in them. in the current research, it is suggested to use new linguistic approaches and pay attention to different capacities of language to solve the problem of conflicts. in this approach, the meaning in savab’ol aa’mal hadiths can be justified based on the perspective of speech act theory, in such a way that these hadiths are meaningful by creating an effective action in the audience, and if they cannot create the intended effective action based on the intellectual and belief system of the audience, it is considered to have a semantic disorder. the relative advantage of this strategy, in addition to the wideness of the meaningful range, is that, in this method, expressions can be measured and evaluated without necessarily going through the path of truth or falsity.