تحلیل انتقادی روش سید محمدجواد شبیری در بازیابی منابع آثار روایی

«بازیابی منابع» آثار روایی به مفهوم شناسایی منابع آثار روایی موجود، از حدود دو دهه پیش در ایران، مورد توجه پژوهش‌گران حوزه حدیث قرار گرفته است. سید محمدجواد شبیری اولین گام‌های مطالعه روش‌مند در این موضوع را با ارائه مقالاتی برداشت. وی روشی سندی متنی شامل پنج مولفه در بازیابی منابع آثار روایی معرفی کرد و آن را در شناسایی منابع «الغیبه» نعمانی به کار گرفت. در این مقاله، پژوهش‌های شبیری در حوزه بازیابی منابع آثار روایی مورد مطالعه، تحلیل و نقد قرار گرفته تا چیستی، نحوه به کارگیری و میزان کارآمدی آن بررسی شود. حاصل این بررسی، استخراح ده مولفه در روش وی در بازیابی منابع آثار روایی است. اشکال‌هایی در اصل و نحوه اجرای برخی از این مولفه‌ها وجود دارد که در صورت برطرف شدن، این روش می‌تواند روشی کارآ و موثر در بازیابی منابع آثار روایی باشد.

Critical Analysis of Seyyed Mohammad Javad Shubeiry’s Method in Source Identification of Narrative Works

Source Identification of compilatory works in the sense of identification the sources of existing narrative work, has been considered by hadith scholars in Iran recently since two decades ago. Seyyed Muhammad Javad Shubeiry Zanjani, tooks the first steps of methodical study by presenting articles in this issue. He presented a method by applying Isnadtext components in source identifying of compilatory works and used it in AlGhibah of Abu Abdullah Muhammad ibn Ibrahim alNumani. In this research, Shubeiri Zanjani’s articles have been studied, analyzed and criticized in order to determine the quiddity, the manner of applying, and the effectiveness of his method. The result of this research is that his method includes various Isnadtext components; Most of its components are not alone effective in all cases; the manner of applying some components is unclear; in some cases, it needs to be revised and corrected, and in some cases it has not been used properly.