تحلیلی بر دیدگاه ابن غضائری پیرامون ابوبصیر مرادی

ابوبصیر لیث بن بختری از راویان امامان باقر و صادق (ع) است. غالب رجالیان متقدم درباره توثیق صریح ابوبصیر مرادی سکوت کرده‌اند. در این میان دیدگاه ابن غضائری متفاوت از دیگران است؛ او ضمن گزارش رنجش و کدورت خاطر امام صادق (ع) از ابوبصیر مرادی، وجود طعن بر دین او را پذیرفته؛ اما آن را مانع از توثیق وی ندانسته است. در این مقاله که به روش توصیفی تحلیلی نگاشته شده است درصدد تحلیل رای ابن غضائری درباره ابوبصیر مرادی برآمده‌ایم و تاثیرپذیری سخن ابن‌غضائری درباره ابوبصیر از روایات، نکوهش وی را نتیجه گرفتیم؛ دلیل رنجش و کدورت خاطر امام صادق (ع) از ابوبصیر مرادی، بروز رفتارها و گفتارهای ناشایست او و درک ضعیف او از مقوله امام‌شناسی بوده است. در همین راستا مقصود از طعن در دین در کلام ابن غضائری، طعن در روش و منش اوست.

Analysis of Ibn Ghazairi’s Perspective on Abu Basir Muradi

Abu Basir Layth b. Bakhtari was among the transmitters of Imam Baqir and Sadiq’s hadiths. The majority of preliminary raja’alites remained silent on the validity of Abu Basir Muradi. Among them, Ibn Ghazairi’s perspective stands out. Although he reports on Imam Sadiq’s taking offence on Abu Basir Muradi and admits to Abu Basir’s sarcastic tone addressing religion, yet he has not denied his validity. In the present descriptiveanalytical research, the aim was to analyze Ibn Ghazairi’s comments on Abu Basir Muradi and the effects on Ibn Ghaziri’s perception of Abu Basir and found him blamed in holy narrations. The reason why Imam Sadiq was offended by Abu BAsir is the occurrence of inappropriate behaviors and speech and defective understanding of imamology. Moreover, by sarcastic tone addressing religion, as quoted by Ibn Ghazairi, it means sarcasm in methods and behavior.