بررسی روایت «توسل به حق سائلین» و نقد دیدگاه های البانی در آن

محمد ناصرالدین البانی یکی از محدثان تاثیرگذار «سلفی‌گری» است و تالیفات گسترده‌ای در رشته‌های مختلف نگارش کرده است که در ممالک اسلامی به کثرت، انتشار یافته‌اند. البانی در بخشی از کتاب «التوسل، انواعه و احکامه»، تحت عنوان «احادیث ضعیف در توسل» به روایت «توسل به حق سائلین» می‌پردازد. وی در این حدیث که به روشنی، بیانگر توسل به حقی است که سائلان بر خدا دارند، ایراد کرده و با تضعیف «عطیه عوفی»، حدیث را جعلی می‌داند. با مراجعه به کتب جرح و تعدیل، صداقت و عدالت عطیه عوفی فهمیده می‌شود و شبهه تدلیس عطیه و تشیع او که از سوی البانی مطرح شده بود، نیز رفع می‌گردد. جرح عطیه به سبب تدلیسش، به خاطر اعتماد بر روایتی از محمد بن سائب کلبی است که وی در آن، متفرد و متهم به کذب است. جرح عطیه به جهت تشیعش نیز مردود است؛ چرا که جرح بر بدعت است که پس از بیان صدق راوی و خصوصاً عدالتش، نباید به آن توجهی کرد.

An Analysis of the Narration “Seeking Recourse to the Right by the Requesters” and a Criticism of Albani’s Viewpoints About It

Mohammad Nasser alDin Albani is one of the prominent and influential traditionalists in Salafism. he has authored many useful books on various subject matters, which have been widely published in Islamic States. In a part of the book Seeking Recourse: Kinds and Rules entitled “Weak Traditions on Seeking Recourse,” Albani makes a point of “Seeking Recourse to the Right by the Requesters”.  With this tradition which clearly expresses seeking recourse to the Right by the requesters from God, he has found faults, which he calls a fake one while belittling Atieh Oufi. Through Referring to books on ascertaining and negating justice, Atieh Oufi’s trustworthy and sense of justice is understood, and the misunderstanding about the socalled change (from bad to good) regarding Atieh and his being a Shia – which were put forward by Albani – are dealt with. Ascertaining injustice in Atieh because of his socalled change is because of reliance on a tradition by Mohammad Bin Saib Kalbi, in which Atieh is a sole narrator of a tradition and, thereby, is accused of lying.  Ascertaining injustice in Atieh because of his socalled Shi’ism is also rejected, as this is an allegation based on invention; it will be shown that this must not be paid attention to after proving the honesty of the narrator and his sense of justice.