>
Fa   |   Ar   |   En
   کارکردهای قرینه سوال راوی در فهم احادیث فقهی  
   
نویسنده شریفی گرم دره وحید ,رفعت محسن
منبع مطالعات فهم حديث - 1397 - دوره : 5 - شماره : 1 - صفحه:151 -175
چکیده    سخن گفتن با تکیه بر قیود و قرائن، امری رایج در محاورات عقلایی است؛ قرینه، جانشین دلالت وضعی برای لفظ بوده و در جهت فهم مراد متکلم اصلی‌ترین نقش را ایفا می‌کند. یکی از قرائن لفظی متّصل که در شناخت مقصد اصلی کلام متکلّم به صورت عام و کلام معصوم (ع) به صورت خاص مورد بررسی علمای فقه‌الحدیث قرار گرفته است، قرینه سوال راوی است. این قرینه که در زمره‌ی قرائن تعیین‌کننده‌ی مراد در این علم شناخته می‌شود، دارای ثمرات متعدّدی برای فقیه، از جمله کنار گذاشتن فهم پیشین از مضمون گزاره‌های معصوم (ع)، تخصیص عمومیت کلام وی، تقیید اطلاق و یا جمع بین این مُدرَکات می‌شود. به جهت صدور بخش کثیری از روایات معصوم (ع) در جواب و سیاق سوال راوی و پاسخ بدان، بررسی و تبیین این قرینه‌ی مهم، معرفی نقش و تاثیر آن در برداشت مختلف از روایت و اختلاف فهم فقها از حدیث اهمیت می‌یابد. این پژوهش با رویکردی توصیفی تحلیلی می‌کوشد تا به این قرینه مهم توجه کرده و تعامل فقها با آن را واکاوی نماید.
کلیدواژه فقه الحدیث، قرینه متصل، سوال راوی، ظهور روایت، فقیه
آدرس دانشگاه قرآن و حدیث, ایران. حوزه علمیه قم, ایران, دانشگاه حضرت معصومه (س), گروه علوم قرآن و حدیث, ایران
پست الکترونیکی mohsenrafaat@gmail.com
 
   The functions of narrators’ questions as contextual evidence on the understanding of the jurisprudential hadiths  
   
Authors rafat mohsen ,sharifigarmdarreh vahid
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved