تاثیر حمایت اجتماعی ادراک ‌شده در کاهش بی‌تفاوتی شغلی کارکنان پلیس

این پژوهش برای بررسی تاثیر حمایت اجتماعی ادراک‌شده در کاهش بی‌تفاوتی شغلی کارکنان پلیس انجام شده است. تحقیق حاضر از نظر هدف، کاربردی (در حوزه رفتار سازمانی) و از نظر روش انجام کار، همبستگی است که از طریق تحلیل رگرسیونی طی سال‌های 1400-1398 در سطح کارکنان پلیس‌های تخصصی درشهر تهران  انجام شده است. جامعه آماری شامل کلیه پلیس‌های تخصصی شهر تهران (یگان‌های ویژه، آگاهی، یگان امداد، پیشگیری، راهور) بوده است. نمونه آماری شامل730 نفر از کارکنان حاضر به‌خدمت آنهاست که بر اساس فرمول کوکران و به‌صورت کاملا تصادفی انتخاب شده‌اند. در این پژوهش، اطلاعات از طریق روش کتابخانه‌ای و ابزار پرسشنامه جمع‌آوری شده است؛ در تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار spss23  و تکنیک‌های آماری آزمون‎های کولمرونوف و اسمیرنوف، همبستگی اسپیرمن و تحلیل رگرسیون (همزمان) بهره گرفته شد. در تحلیل رگرسیون (با استفاده از روش enter)، مدل معنی‌داری به‎دست آمد (ضریب تعیین تعدیل شده= 5/23%، n=288،p<0.001 ). این مدل می‌تواند 23.5 درصد از تغییرات بی‌تفاوتی شغلی توسط متغیرهای مستقل را تبیین کند. مولفه‌های حمایت عاطفی و یاری و همکاری اجتماعی پیش‌بینی کننده معنی‌داری برای بی‌تفاوتی شغلی هستند؛ اما متغیر تصدیق و تائید اجتماعی پیش‌بینی کننده معنی‌داری نیست و تاثیر معنی‌داری ندارد. ضریب رگرسیون استاندارد شده برای متغیر پیش‌بین حمایت عاطفی برابر 0.36 – و با جهت تاثیر و پیش‌بینی‌کنندگی منفی و برای یاری و همکاری اجتماعی برابر 0.18 – و منفی است. پلیس‌های تخصصی در شهر تهران نیازمند اتخاذ رویکرد توسعه فرهنگ ‌وظیفه‌ای است و در این راستا باید برنامه‌های بلند مدت و مدونی را اجراء و عملی سازد.