شناسایی شاخص‌های توسعه شایستگی کارکنان در کانون ارزیابی و توسعه با رویکرد ‌الگو‌سازی ساختاری تفسیری

پژوهش حاضر با هدف شناسایی شاخص‌های توسعه شایستگی کارکنان در کانون ارزیابی و توسعه در دستگاه­های وابسته به قوه قضاییه در استان یزد انجام شد. این پژوهش از نوع مطالعات توصیفی و با هدف کاربردی بوده و به‎صورت آمیخته (کیفی و کمی) انجام گردیده است. ابتدا با بررسی ادبیات در زمینه موضوع پژوهش و سپس با روش دلفی، شاخص‌های توسعه شایستگی کارکنان در راستای ایجاد کانون ارزیابی و توسعه شناسایی و در گام بعد، با استفاده از ‌الگو­سازی ساختاری تفسیری، روابط بین ابعاد و شاخص‌ها تعیین و مورد تحلیل قرار گرفته است. براساس ادبیات تحقیق و روش دلفی،  7 بعد و 32 شاخص شناسایی شد. ابعاد اصلی عبارت از: عوامل ساختاری، زمینه­ای، رفتاری و عوامل مربوط به ویژگی‌های ارزیاب‌ها، شاخص­های شایستگی، ویژگی­های ارزیابی‌شوندگان و ابزار‌های سنجش شایستگی است. نتایج نشان می­دهد در ‌سطح‎بندی ‌الگو، ابزارهای سنجش شایستگی در سطح اول و ‌به‎عنوان متغیر وابسته و عوامل ساختاری در سطح ششم ‌به‎عنوان متغیر مستقل شناسایی شد. پیشنهاد می‎شود بهسازی عوامل ساختاری که مبنای ‌الگو به‎شمار می‎آید در اولویت قرار گیرند و مطابق شاخص‌های تعیین شده، ابزارهای سنجش، تدوین و در راستای توسعه کارکنان و مدیران به‌کارگیری شود.

Identifying indicators of staff competency development in the center of evaluation and development with an interpretive structural modeling approach

The aim of this study was to identify the indicators of staff competency development in the center of evaluation and development in the judiciary affiliated to the judiciary in Yazd province. This research is a descriptive study with applied purpose and has been done in a mixed way (qualitative and quantitative). First, by reviewing the literature on the subject of research and then by Delphi method, indicators of employee competency development in order to create a center for evaluation and development are identified and in the next step, using interpretive structural modeling, relationships between dimensions and indicators are determined and analyzed. Is located. Based on the research literature and Delphi method, 7 dimensions and 32 indicators were identified. The main dimensions are structural factors, contextual factors, behavioral factors, factors related to the characteristics of evaluators, competency indicators, characteristics of those evaluated and competency assessment tools. The results show that in model leveling, competency assessment tools were identified in the first level as a dependent variable and structural factors in the sixth level as an independent variable. It is suggested that the improvement of structural factors that are the basis of the model be given priority and in accordance with the set indicators, measurement tools be developed and used for the development of employees and managers