الگوی راهبردی توسعه صادرات تسلیحات در سطح سازمانی

توسعه صادرات در اقتصاد مقاومتی، سیاستی است که مزایای آن به شرایط تحریم اقتصادی محدود نمی‌شود. تاکید بر صادرات محصولات با فن‌آوری بالا نیز در عصر حاضر بیش از پیش اهمیت یافته است و دراین‌میان برخی از کشورهای صاحب فناوری، بخش قابل توجهی از صادرات خود را از طریق صادرات سلاح، محقق می‌کنند. ج.ا.ایران پس از پیروزی انقلاب اسلامی تاکنون کارنامه موفقی در توسعه تسلیحات نظامی رقم زده است. از‌سوی‌دیگر، صادرات تسلیحات به دلیل انطباق بالا با حداقل سه رویکرد «درونزایی»، «برونگرایی» و «دانش‌بنیان» بودن از میان پنج رویکرد اصلی سیاست های اقتصاد مقاومتی، کاملاً همسو با این الگو است. بنابراین هدف اصلی این پژوهش عبارت است از تدوین الگویی راهبردی در سطح سازمانی که صنعت دفاعی کشور را در مسیر توصیف شده قرار دهد. پژوهش حاضر از منظر نوع، کاربردیتوسعه ای، به لحاظ رویکرد، آمیخته و به لحاظ ماهیت، توصیفی تحلیلی است. با توجه به این که پژوهشگر به دنبال طراحی و تدوین الگوی توسعه صادرات در حوزه ای معین (تسلیحات) است، روش پژوهش آن موردی و زمینه ای می باشد. به منظور جمع آوری اطلاعات، پژوهشگر ضمن معرفی ماتریس شناسایی و دسته بندی موضوعات راهبردی، از روش های مختلف، همچون: مطالعات کتابخانه ای، بررسی اسناد، مصاحبه با خبرگان، تحلیل مضمون و نهایتاً تدوین پرسشنامه های محقق ساخته، استفاده شده است؛ سپس مضامین شناسایی شده را با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری، در قالب 2 بُعد، 8 مولفه و 37 شاخص صحه گذاری کرده و الگوی مورد نظر پژوهش را معرفی نمود. بر اساس اوزان حاصله، پژوهشگر مدل اهتمام سازمانی را معرفی کرده و پیشنهاداتی را برگرفته از نتایج پژوهش حاضر و برای پژوهش های آتی، ارائه می کند.

A Strategic Pattern for Arms Export’s Development at Organizational

Export development in a resisting economy is a policy whose benefits are not limited to economic sanctions. The emphasis on exporting hightech products is also becoming more and more important nowadays, with some techsavvy countries exporting a significant portion of their exports through arms exports. Since the victory of the Islamic Revolution, Iran has achieved a successful record in the development of military weapons. On the other hand, arms exports, because of their high compliance with at least three approaches of endogeny, extroversion and knowledgebased, among the five main approaches of resistance economy policies, are fully in line with this pattern. Therefore, the main issue of this study is to formulate a strategic model at the organizational level that will put the country’s defense industry on the path described. The present study is practicaldevelopmental, in terms of approach is a mixed one, and in nature represents a descriptiveanalytical study. As the researcher seeks to design and develop a pattern of export development in a specific areas (weaponry), his research method is of type “case and context based”. In order to gather information, the researcher, while introducing the “Matrix of Identification and Categorizing Strategic IssuesMICSI”, uses various methods such as library studies, document review, expert interviews, content analysis and finally researchermade questionnaires. Then, it validates the identified themes using structural equation modeling in the form of 2 dimensions, 8 components and 37 indices and introduces the research pattern. Based on the obtained weights, the researcher introduces the organizational commitment model and makes suggestions based on the results of the present study and for future research.