معرفی الگویی برای مدیریت بحران‌های سازمانی با رویکردی راهبردی

هدف این پژوهش نظری که با اقتباس از روش‌شناسی نظریه‌پردازی لینهام انجام شده است، توسعه مدلی برای مدیریت نظام‌مند بحران‌های سازمانی می‌باشد. به‌منظور شکل‎دهی مفهومی به نظریه، ضمن مرور نظام‌مند ادبیات، ایده‌های اولیه در خصوص عناصر کلیدی نظریه در قالب مدل، تدوین و سپس به‌منظور تایید یا رد کردن چارچوب مفهومی، از طریق مصاحبه با تعداد ده نفر از خبرگان دانشگاهی به بررسی مدل پرداخته و ضمن تعدیل و اصلاح، نسخه نهایی مدل استخراج گردید. در این مقاله با اتخاذ رویکردی راهبردی به مقوله بحران‌های سازمانی، ابتدا طبقه‌بندی جدیدی از بحران‌های سازمانی توسعه داده شد که مبنای آن شناسایی بحران براساس نقاط ضعف داخلی و تهدیدهای بیرونی می‌باشد. این طبقه‌بندی علاوه بر فراهم‌آوری امکان شناسایی جامع بحران‌های بالقوه، نظام مدیریت بحران سازمان را با نظام مدیریت راهبردی هم‎سو می‌نماید. در ادامه فرآیند توسعه مدل، با فرض محدودیت منابع سازمان برای مدیریت تمام بحران‌ها، ضمن تبیین ضرورت تعیین سطح اهمیت بحران‌ها با توجه به عوامل کلیدی موفقیت؛ مراحل نظام‌مند مدیریت بحران با رویکرد راهبردی، تشریح و در قالب یک مدل پیکربندی شد که این مدل کاربردی می‌تواند در طراحی و استقرار نظام مدیریت بحران‌های سازمانی با رویکرد راهبردی مورد بهره‌برداری واقع شود.

Conceptualizing the process of organizational crisis managementwith a strategic approach

The purpose of this theorybuilding inquiry, which conducted based on Lynham theorybuilding methodology, is developing a new model for systematic management of organizational crisis. By taking a strategic approach to the issue, it was developed a new classification of organizational crisis that underlying the organization’s weaknesses and its environmental threats for identification of a different potential crisis. In addition to providing a basis for comprehensive identification of crises, this new classification integrate and align organizational crisis management system with strategic management system. Then, by assuming that resources are limited to managing all potential crisis, the need to determine the strategic importance level of the crisis was explained And thus a systematic process of crisis management was developed with an emphasis on the determining importance level of potential crises through their compliance with the key success factors. The developed model can be used in the design and establishment of an organization’s crisis management system with a strategic approach