طراحی الگوی فرهنگ سیاسی مطلوب در مدیریت راهبردی فرهنگی کشور

«فرهنگ سیاسی مطلوب» در نظام راهبردی فرهنگی کشور، در تلاقی با دیگر اندیشه های راهبردی بوده و همواره گویای رویکردهای معرفت‌شناختی کنشگران سیاسی، دولت‌مردان و نیروهای اجتماعی است. در این عرصه، دغدغه منافع ملی، رفتار سازنده و همسازی بین کنشگران سیاسی مورد تاکید است. با نظر به تفاوت نگرش و رویکردهای فرهنگی، سیاسی و اجتماعی درون نظام، پیروی از نگرش واحد متصور نیست. از سوی دیگر قرار گرفتن جامعه در طیف ناهمسازی (منازعه) نیز موجب اختلاف شده و سرمایه اجتماعی نظام را دچار چالش می نماید. با عنایت به موارد فوق و مدنظر قرار دادن این نکته که با تغییر نظام های سیاسی گذشته (قاجار، پهلوی اول و دوم) و استقرار جمهوری اسلامی، جامعه ایران هنوز شاهد برخی رفتارهای ناهمسازانه و اختلاف برانگیز در سطوح ملی و راهبردی می ‌باشد؛ پژوهش حاضر با هدف «طراحی الگوی فرهنگ سیاسی مطلوب در مدیریت راهبردی فرهنگی کشور» به رشته تحریر درآمده است. در پژوهش حاضر از روش تحقیق اسنادی، پرسشنامه و مصاحبه با چهل نفر از صاحب‌نظران خبره بهره گرفته شده است. همچنین برای تجزیه‌و‌تحلیل داده‌ها از تکنیک تحلیل ساختار عاملی استفاده گردید که نتیجه آن ارائه «مدل مفهومی فرهنگ سیاسی مطلوب» مشتمل بر پنج عامل، سیزده مولفه و بیست‌و‌چهار شاخص می‌باشد.