شناسایی و اولویت‌بندی عوامل راهبردی موثر بر آمایش سرزمینی از منظر امنیت ملی (مورد مطالعه: منطقه جنوب‌شرق ایران)

امنیت بنیادی‌ترین نیاز هر جامعه و مهم‌ترین عامل دوام زندگی اجتماعی است. آمایش سرزمینی به تنظیم رابطۀ میان انسان، فضا و فعالیت‌های انسان در فضا به‌منظور بهره‌برداری منطقی از تمانی امکانات، علم و تجربه در طول زمان برای نیل به اهداف و راهبردی‌های ملی می‌پردازد. جنوب‌شرق جمهوری اسلامی ایران به لحاظ جایگاه نظامی می‌تواند در اتخاذ استراتژی‌های امنیت ملی و منطقه‌ای نقش ویژه‌ای ایفا نماید و آن را از توان و قابلیت تحرک میان‌اقیانوسی در فعالیت‌های نظامی، تجاری، علمی و اقتصادی برخوردار نماید. هدف پژوهش حاضر شناسایی و اولویت‌بندی عوامل راهبردی موثر بر آمایش سرزمینی منطقه جنوب‌شرق ایران از منظر امنیت ملی است. جامعه آماری شامل مسئولین و مقامات لشکری و کشوری متولی آمایش و امنیت به تعداد 250 نفر می‌باشند که به روش نمونه‌گیری تصادفی طبقاتی انتخاب شدند. نوع پژوهش، کاربردی و روش پژوهش توصیفی – تحلیلی است. نتایج تجزیه‌و‌تحلیل آماری در رتبه‌بندی حاصل از آزمون فریدمن نشانگر تاثیر عوامل زیر به‌عنوان عوامل راهبردی موثر بر امنیت منطقه جنوب‌شرق ایران است: مدیریت سرزمین با میانگین رتبه 4، فعالیت‌های اقتصادی (سطح رفاه عمومی) با میانگین رتبه 2.73، انسان (جمعیت) با میانگین رتبه 2.27 و فضا با میانگین رتبه 1.