الگوی راهبردی اداره امور امر به معروف و نهی از منکر

امر به خوبی‌ها و نهی از بدی‌ها دو اصل پذیرفته شده همه اقوام و ملل مختلف در طول تاریخ زندگی انسان‌ها بوده است؛ زیرا این دو اصل در بردارنده منافع انسان‌ها و منطبق با عقل و فطرت‌اند. در این تحقیق با استفاده از روش تحلیل آمیخته و بر اساس روش نظریه‌پردازی مبنایی، سعی در ارائه الگوی سیاستی اداره امور امر به معروف و نهی از منکر شده است. جامعه آماری این تحقیق متشکل از متخصصان و صاحب‌نظران، اساتید حوزه علمیه و دانشگاه، مدیران و تصمیم‌سازان با تجربه سازمان های این حوزه است. روش نمونه‌گیری در این پژوهش با تکنیک گلوله برفی و هدفمند انجام گرفته‌است. نتیجه تحقیق بیانگر آن‌است که با تاسیس نهادی برای هماهنگی نهادهای دست‌اندرکار و فعال کردن بازوی تحقیقات نظری به‌جهت روزآمدسازی قوانین و اولویت‌بندی و در بعد عملی به‌منظور پیاده‌سازی یافته‌های تحقیق، می‌توان نظامی را پیاده‌سازی و اجرا کرد که ضمن توجه و بهره‌گیری از آموزه‌های بلند دینی و اسلامی (که به خوبی و صراحت در گفتمان مترقی ولایت فقیه متبلور است) با ایجاد قانونگرایی و ریشه‌کنی فساد بتواند در کشورهای منطقه و هم‌چنین در جهان اسلام سرآمد بوده و قادر باشد در راستای منویات بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران حضرت امام خمینی(رحمه‌الله‌علیه) و حضرت امام خامنه‌ای(مدظله‌العالی) تجربیات و دستاوردهای نظام مقدس جمهوری اسلامی را به سایر ملل آزاده آموزش و الگویی از حکومت سالم و بدون منکر باشد.