بررسی جایگاه قانون و قانون‌گرایی

نظم اجتماعی و روابط انسانی جامعه بشری، که بستر آسایش، امنیت، رشد و بالندگی است، بر تعیین وظایف و حقوق و رعایت آن استوار است. قوانین، دولت، نهادهای اجتماعی، قوای قهریه، همه ابزاری برای تحقق چنین نظم اجتماعی و روابط انسانی‌اند. همچنین قانون و قانون‌گرایی همواره از جمله مهم‌ترین منویات حضرت امام خمینی (ره) نیز بوده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی جایگاه قانون و قانون‌گرایی بر اساس دیدگاههای حضرت امام خمینی(ره) انجام شده است و درصدد پاسخگویی به این سوال است که قانون و قانون‌گرایی در بین گروه‌های مختلف مردم چه جایگاهی دارد؟ این پژوهش از حیث هدف کاربردی و از نظر روش، تحلیلی استنباطی است. از پرسشنامه به‌عنوان ابزار گردآوری داده‌های پژوهش استفاده شده است که پایای آن توسط آزمون آلفای کرونباخ برای 0/94 محاسبه گردید. همچنین از آمارهای توصیفی، آزمون فریدمن و آزمون خی دو برای تحلیل داده‌ها استفاده شده است. نتایج حاصل از تحلیل داده‌ها نشان داد که براساس نظر پاسخگویان حاکمان پایبندی بیشتری به اجرای قانون در جامعه دارند. همچنین براساس دیدگاه پاسخگویان قانونپذیری مردم و نخبگان با هم یکسان بوده و رفع موانع برای اجرای قانون از کمترین درجه اهمیت برخوردار است. همچنین با افزایش قانون پذیری حاکمان، قانون پذیری مردم و پایبندی نخبگان نسبت به قانون نیز افزایش می‌یابد.