شناسایی و اولویت‌بندی عوامل موثر بر سکوت سازمانی در ستاد وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح با استفاده از رویکرد مدل‌سازی ساختاری تفسیری (ism)

محققان سکوت سازمانی را خودداری کارکنان از بیان صادقانه در جریان امور سازمان باوجود تمایل به تغییر امور می‌دانند و دو عامل ترس مدیریت از بازخوردهای منفی از سوی کارمندان و برداشت کارکنان از عقاید پیچیده مدیریت دربارۀ آن‌ها را از عوامل به وجود آورندۀ آن می‌دانند. مقاله حاضر باهدف شناسایی و اولویت‌بندی عوامل موثر بر سکوت سازمانی در ستاد وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح با استفاده از رویکرد مدل‌سازی ساختاری تفسیری (ism) به رشته تحریر درآمده است و تلاش می‌کند به این پرسش اصلی که چه عواملی بر سکوت سازمانی موثرند و اولویت‌بندی آن‌ها چگونه است، پاسخ دهد. این پژوهش با روش توصیفی پیمایشی صورت گرفته و جامعۀ آماری آن به‌صورت هدفمند انتخاب‌شده است. برای جمع‌آوری اطلاعات از یک پرسشنامۀ محقق ساخته استفاده شد که پایایی آن توسط نرم‌افزار spss، 995/0 محاسبه و از آنجائی که داده‌ها نرمال بودند، برای تجزیه‌و‌تحلیل آن‌ها از تحلیل عاملی تائیدی با استفاده از نرم‌افزار lisrel بهره‌جویی شده است. عمده‌ترین نتایج پژوهش به این قرار است: عوامل مدیریتی؛ فرهنگی؛ سازمانی؛ گروهی؛ شخصیتی؛ امنیت شغلی؛ فرصت‌های ارتباطی؛ عوامل انگیزشی و اختلافات سنتی، جنسیتی و ... بر سکوت سازمانی موثرند و بر اساس مدل‌سازی ساختاری تفسیری عوامل فرهنگی به‌عنوان پایه‌ای‌ترین عامل بر سکوت سازمانی شناخت شد.