تحلیل محتوای کیفی گفتمان توسعه گردشگری ادبی در ایران

در جهان کنونی بخش گردشگری از اهمیت بسزایی در توسعه اقتصادی و اجتماعی برخوردار است. کشور ایران علی‌رغم برخورداری از پتانسیل‌های فراوان به لحاظ جاذبه‌های گوناگون طبیعی و انسانیفرهنگی تا کنون نتوانسته است به موقعیت قابل توجهی در این زمینه دست یابد. در این شرایطگردشگری‌ادبی به عنوان یکی از زیربخش‌های گردشگری فرهنگ و میراث شناخته می‌شود که در مقایسه با دیگر اشکال گردشگری از مزیت نسبی برای کشور برخوردار می باشد. پژوهش حاضر با بهره‌گیری از روش تحلیل محتوای کیفی، از طریق گردآوری فضای گفتمانی موجود پیرامون گردشگری ادبی در ایران، به واکاوی، بازنمایی و تحلیل و استنتاج در این باره می‌پردازد. هر گونه متنی یا نوشته‌ای که به طور مستقیم و غیر مستقیم به موضوع گردشگری ادبی در ایران می‌پردازد، به عنوان منبع داده گردآوری گردید، مانند: مقاله، متن سخنرانی، متن مصاحبه‌های منتشر شده در انواع رسانه‌ها، گزارش‌های علمی و خبری، یاداشت‌ها و نوشته‌های شخصی و غیره. بر اساس یافته‌های پژوهش گزاره های مطرح در گفتمان گردشگری ادبی در ایران ذیل چهار موضوع کلی قابل دسته بندی است. مفهوم و تعریف گردشگری‌ادبی؛ مسائل و مشکلات و موانع توسعه گردشگری‌ادبی؛ راهکارهای توسعه و ترویج گردشگری‌ادبی؛ کارکردها و پیامدهای گردشگری‌ادبی. نتایج پژوهش دربردارنده دستاوردهای نظری و کاربردی برای مجموعه ذینفعان توسعه گرشگری ادبی است.