بررسی و اولویت‌بندی توان‏ها و زیرساخت‏های توسعۀ گردشگری با روش‏های تصمیم‏گیری چند‏معیاره (مورد مطالعه: شهرستان‏های استان کردستان)

در جهان امروز، صنعت گردشگری توسعۀ فراوانی پیدا کرده است. بسیاری از کشورهای توسعه‏یافته و درحال‌توسعۀ جهان توانسته‏اند وضعیت گردشگری و توریسم خود را بهبود بخشند و با ایجاد مشاغل خدماتی برای گردشگران‏، بسیاری از مشکلات شهری، از قبیل بیکاری و پایین‌بودن سطح درآمد را رفع کنند. با توجه به اهمیت صنعت گردشگری و وجود پتانسیل‏های گردشگری در استان کردستان، اولویت‏بندی مناطق مختلف این استان جهت برنامه‏ریزی‏های مناسب و کارا به منظور خدمات‏رسانی بهتر و عدالت اجتماعی و اقتصادی در سطوح مناطق مختلف ضروری می‏نماید. روش پژوهش توصیفی‌ـ مقایسه‏ای و نوع آن کاربردی است. روش گردآوری اطلاعات نیز کتابخانه‏ای‌‌ـ اسنادی است. در این پژوهش، با استفاده از مدل topsis و vikor به اولویت‏بندی شهرستان‏های استان کردستان بر اساس 12 معیار اصلی در 4 سطح (فرابرخوردار، برخوردار، نیمه‌برخوردار، فرو‌برخوردار) پرداخته‏ایم. با توجه به نتایج به‌دست آمده، شهرستان سنندج در سطح فرابرخوردار و شهرستان‏های دهگلان و دیواندره در سطح فرو‌برخوردار (محروم) به لحاظ شاخص‏های زیرساختی گردشگری قرار گرفته‏اند. همچنین، طبق نتایج روش ضریب پراکندگی نیز معیارهای: تعداد فروشگاه‏های صنایع دستی و تعداد دفاتر خدمات مسافرتی و گردشگری و شرکت‏های حمل‌و‌نقل و مسافرتی به‌طور نابرابری در میان شهرستان‏های این استان توزیع شده است که توجه مسئولان و مدیران شهرها جهت تقویت و احداث این اماکن در شهرستان‏های این استان و پیشرفت این صنعت ارزشمند را می‌طلبد.

The Evaluation and prioritization of tourism potential and infrastructure development By using MADM methods (case study: Kurdistan province cities)

In today's world, tourism industry has had great development, many developed, and developing countries have been able to boost their position as a significant Tourism hub. These states have been able to solve many of their problems such as unemployment, low rate of income and so on by the help of tourism industry. Because of tourism industry importance and tourism potentials in Kurdistan province, Prioritize the different areas of the province to the appropriate program planning in order to better service different areas of social and economic justice is essential. The method of research is Descriptive and comparative. Data collection method in this study is welldocumented library. In this study, by using Topsis and Vikor model Kurdistan cities prioritized based on 12 key criteria in four levels (developed,, semideveloped, and underdeveloped). According to the results, Sanandaj city placed in developed leveland, Dehgolan and Diwandareh leveled as underdeveloped in terms of tourism infrastructures. According to The results of the dispersion coefficient Criteria: the number of craft storesو offices, travel services tourism, transport and travel companies have been distributed in inequality manner among the city of Kurdistan province, which needs more attentions of cities authorities in order to develop and construct needed Services in all cities.