سنجش پایداری توسعه گردشگری از نگاه جامعه محلی (مطالعه موردی: شهر تبریز)

هدف از این پژوهش، سنجش پایداری توسعه گردشگری شهر تبریز بود. مقاله حاضر از نوع توصیفی‌ـ تحلیلی است و جمع‌آوری داده‏ها از طریق مطالعات کتابخانه‏ای و مشاهده میدانی (توزیع پرسش‌نامه) انجام گرفته است. جامعۀ آماری این پژوهش 400 نفر از ساکنان محلی شهر تبریز در سال 1393 بود که برای تعیین حجم نمونه و روش نمونه‌گیری، به ترتیب از روش تعیین حجم نمونه کوکران و نمونه‌گیری تصادفی طبقه‏ای متناسب با حجم جامعه بهره گرفته شد. به منظور روایی و پایایی پرسش‌نامه، به ترتیب از روایی محتوا (نظر استادان و کارشناسان مرتبط با مسائل شهری و گردشگری) و ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. از طریق پرسش‌نامه‏های تکمیل‌شده از سوی گردشگران و همچنین به‌کارگیری نرم‌افزار amos، نیازهای این افراد و هماهنگی شاخص‏ها با عوامل توسعۀ پایدار استخراج شدند. برای ارزیابی گردشگری پایدار و ارزیابی شاخص‏های عملیاتی، روش تحلیل عاملی مرتبۀ دوم به‌کار گرفته شد. نتایج نشان داد که شاخص‏های در نظر گرفته شده همه ارتباط مثبت و معنا‏داری با ساختار مرتبه دوم، یعنی پایداری گردشگری شهر تبریز، دارند و عامل «بهداشت و سلامت» با ضریب استاندارد 003/1 بیشترین اثر را بر گردشگری پایدار دارد.

Evaluating the sustainability of tourism development from the perspective of the local community(Case Study: The City of Tabriz)

The purpose of this study was to evaluate the sustainability of tourism development in Tabriz city. The present article was descriptive, analytical and data collection was conducted through literature studies and field observations (questionnaires). The population consisted of 400 residents of Tabriz in 1393. To determine the sample size and sampling techniques are used Cochran method and simple random sampling method and to evaluate the validity and reliability of the questionnaire, the validity of the content (opinions of urban and tourismrelated professors and experts) and Cronbach's alpha coefficient was used. From questionnaires completed by tourists as well as AMOS software factors were extracted the needs of the people and coordinate measures with sustainable development. To assess and evaluate the criteria for sustainable tourism operations, was used the second order factor analysis. The results show that all considered indicators have a positive and significant relationship with the second order structure, namely the sustainability of tourism in Tabriz and the “Hygiene & Health" by a standard factor of 1.003 has the greatest influence on sustainable tourism.