سنجش اثرات گردشگری یادمان های تاریخی با رویکرد شکوفایی شهری (مطالعه موردی: تپه های کنار صندل شهرستان جیرفت)

امروزه آثار باستانی، تاریخی و جاذبه‌‌های فرهنگی، عوامل مهمی در جذب گردشگر است؛ چرا که آثار باستانی و کهن هر جامعه ای معرف فرهنگ خاص همان کشور و دارای ویژگی‌ها و ارزش‌هایی در خور توجه همان مملکت و مردم مرز و بوم است. این آثار دارای ارزش‌های معنوی بسیار زیاد برای اقوام و جاذبه‌ای برای دیگران است در نتیجه باعث جذب دیگران برای بازدید و شناخت آن جاذبه‌ها و آثار می‌شود. در این راستا، هدف پژوهش سنجش اثرات گردشگری آثار باستانی و تاریخی تپه‌های کنار صندل و میزان تاثیر‌گذاری آن بر شکوفایی شهری شهرستان جیرفت می‌باشد. روش تحقیق پژوهش حاضر، توصیفیعلی بر مبنای شیوه میدانی(پرسش‌نامه و مشاهده) می‌باشد. جامعه آماری منطقه مورد مطالعه 277.748نفر و حجم نمونه به وسیله جدول مورگان380 نفر محاسبه گردیده است. پایایی داده‌های مورد استفاده با بهره‌گیری از آلفای کرونباخ به میزان 0.761 محاسبه شده است. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها، از آزمون‌‌های ttest و رگرسیون گام به گام استفاده شده است. نتایج حاصل از تحلیل آماری نشان می‌دهد تاثیر گردشگری منطقه کنار صندل در شکوفایی شهر جیرفت و پیرامون در همه ابعاد و مولفه‌ها از نظر جامعه نمونه پایین‌تر از سطح مطلوب می‌باشد. به طوری که مقدار محاسبه شده تاثیر کلی گردشگری در شکوفایی شهری کلی جامعه2.65 کمتر از حد مبنا (3) می‌باشد. در نهایت نتایج حاصل از رگرسیون گام به گام نشان می‌دهد که از میان شاخص‌های شکوفایی شهر جیرفت، شاخص زیست‌پذیری با ضریب بتا(0.375)، بیشترین تاثیر را از گردشگری منطقه کنار صندل را پذیرفته است، سپس به ترتیب شاخص زیرساختی، تولیدگری، عدالت مکانی با ضریب بتای 0.365، 0.360 و 0.339 و در انتها شاخص کیفیت زندگی با ضریب بتا 0.236 کمترین سهم را از اثرات گردشگری منطقه مورد مطالعه داشته است.