سنجش میزان احساس امنیت و آسایش گردشگران داخلی (مطالعۀ موردی شهر ساحلی بندر گناوه)

انسان‌هابرای گذراندن فراغت وتفریح خودوبرای برآوردن نیازهای روحی وفردی نیازبه محیطی دارند که شرایط آرامش وآسایش رابرای آن‌ها فراهم کند.دراین زمینه،امنیت بسیارحائزاهمیت است. هدف پژوهش حاضر، سنجش میزان احساس امنیت و آسایش گردشگران داخلی شهر ساحلی گناوه است. روش تحقیق پژوهش حاضر توصیفی-تحلیلی مبتنی بر شیوۀ پیمایشی است. جامعۀآماری منطقۀ موردمطالعه، شامل گردشگران داخلی که در تابستان 1395 به شهرستان گناوه سفر کردند و به مدت یک هفته در این شهر اقامت داشتند که محققان طی این مدت توانستند 228 پرسش‌نامه جمع‌آوری کنند. پایایی داده‌های مورد استفاده به‌وسیلۀ آزمون کرونباخ 0/745 محاسبه شده است. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون‌های آماری همبستگی پیرسون و اسپیرمن، تی تک نمونه‌ای و رگرسیون گام‌به‌گام استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می‌دهد، بین تحصیلات گردشگران و احساس امنیت آن‌ها رابطۀ مستقیم و معناداری وجود دارد؛ به‌طوری­که هرچه سطح تحصیلات آن‌ها افزایش پیدا می‌کند احساس امنیت آن‌ها نیز افزایش پیدا می‌کند، اما سطح درآمدی آن‌ها با احساس امنیت آن‌ها رابطۀ مستقیم و معناداری نداشته است. نتایج آزمون t نشان می‌دهد که رضایت گردشگران از امکانات و خدمات منطقۀ مورد مطالعه (در سطح خطای 0/05) وضعیتی پایین‌تر از حد مطلوب داشته‌اند. نتایج حاصل از رگرسیون گام‌به‌گام نشان داد، شاخص امکانات پذیرایی با بتای 0/231 بیشترین تاثیر، شاخص امکانات اقامتگاهی با ضریب بتای 0/191 کمترین تاثیر را بر امنیت و آسایش گردشگران شهر گناوه گذاشته است. از این‌رو، برنامه‌ریزی در همۀ شاخص‌ها برای تامین آسایش و امنیت گردشگران منطقه لازم است. در این زمینه، مسئولان و مدیران شهر ساحلی گناوه باید اقدامات لازم را در جهت بهبود گردشگری و کمک به توسعۀ منطقه مدنظر قرار دهند.