معماری سبز: فرم ، فضا و انرژی، کاربرد عناصر مولد انرژی (پانل های خورشیدی و توربین باد) در شکل گیری معماری سبز

بررسی و ارزیابی معماری سبز در محیطزیست، طیفی گسترده از مفهوم عملکردی معماری را در برگرفته است، بر این اساس بازبینی و پرداختن به اصول معماری سبز، از اساسی ترین رویکردهای پژوهشی و علمی در زمینه معماری می باشد. امروزه توجه به اصول و مبانی معماری سبز در جنبه های مختلف محیط زیست از اهمیتی شایسته ای برخوردار است. در واقع، ضرورت پرداختن به مفهوم سبز در معماری از آن جهت دارای اهمیت است که این مفهوم در حوزه معماری و محیط زیست به صورت اصول و مبانی مشخص، در ایران تکوین نشده است. در حال حاضر معماری سبز نزدیک ترین تداخل حوزه عملکردی را با اصول مربوط به پایداری، در حوزه زیست محیطی و معماری را به خود اختصاص داده است. امروزه استفاده از عناصر مولد انرژی مانند توربین های باد و پانل های خورشیدی نه تنها به عنوان نیاز در صرفه جویی انرژی های فسیلی، بلکه به عنوان عناصر زیبایی شناختی در فرم بیرونی معماری نیز بکار گرفته می شود. یک ساختمان سبز، علاوه بر بهره وری انرژی به چگونگی شکل گیری فرم و فضای معماری با عناصر مولد انرژی نیز توجه دارد.