آینده‌پژوهی امنیت اجتماعی در نظام شهری ایران: شاخص‌شناسی برای تبیین، سنجش و اولویت‌بندی

هیچ عنصری برای پیشرفت، توسعه و شکوفایی استعدادهای یک جامعه مهمتر از عنصر امنیت و تامین آرامش در جامعه نیست. توسعه اجتماعی و خلاقیت بدون امنیت مکان ناممکن خواهد بود. بررسی مفهوم و  تبیین شاخص های امنیت اجتماعی به عنوان یک ابزار مفید برای سیاست‌های عمومی و تصمیم‌گیری در امور شهری بوده و یک ضرورت اجتناب ناپذیر است. تبیین و توصیف امنیت اجتماعی نظام شهری در آینده می تواند از بروز انواع ناهنجاری های اجتماعی بکاهد. این پژوهش با واکاوی و تدوین ابعاد تبیین کننده امنیت اجتماعی نظام شهری ایران از منظر آینده‌پژوهی برای پاسخ به این سوال که کدام تعریف و نظام شاخص‌سازی برای تبیین امنیت اجتماعی در نظام شهری ایران مناسب است، از روش توصیفی– تحلیلی، تحلیل عاملی اکتشافی و تحلیل شبکه‌ای استفاده می‌کند. ابزار تحقیق نیز بدین شرح می باشد‌که، ابتدا منابع کتابخانه‌ای و پایگاه های مجلات تخصصی مرتبط با حوزه امنیت و طرح‌های پژوهشی انجام شده توسط سازمان‌های مرتبط مورد جستجو و مطالعه قرار گرفته، سپس با تحلیل مطالعات انجام شده و تدقیق و تبیین آنها شاخص‌های اصلی عمومی احصاء گردید. بر اساس یافته‌های تحقیق، ابعاد اصلی برای سنجش امنیت اجتماعی در نظام شهری ایران شامل بُعد اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، سیاسی، امنیت جانی و ناموسی، دینی و اسلامی، زیست محیطی و محیطی (کالبدی فضایی) می‌باشد که بر اساس مولفه‌ها و شاخص‌های کاربردی در سکونت‌گاه‌ های شهری احصاء گردیدند. در نهایت بر اساس تلفیق تحلیل عاملی و تحلیل شبکه ای اولویت‌بندی مولفه‌ها و شاخص‌ها در نظام شهری آینده به دست آمد.

Futuristic research on societal security in the urban system of Iran: Understanding indicators for explaining, measuring and prioritizing

There is no component more important to the development, prosperity and flourishing of a society’s talents than the element of security and peace in society. Without spatial security, social development and creativity wouldn’t be possible. Exploring the concept and indicators of societal security as a useful tool for public policy and decisionmaking in urban affairs is an inevitable necessity. Describing and explaining the societal security of the urban system in the future can reduce the occurrence of a variety of societal anomalies. This study investigates and formulates the dimensions explaining the societal security of the Iranian urban system from a futuristic perspective. Descriptiveanalytical method, exploratory factor analysis and network analysis were used In order to find an answer to the question that which definition and indexing system is more suitable for explaining societal security in the urban system of the Islamic Republic of Iran. In order to conduct this research we first searched library sources and specialized journals related to security and research projects carried out by related organizations and studied them. Then, by analyzing the studies and refining and clarifying them, the main general indicators were specified. Based on the findings of the research, the main components/dimensions for measuring societal security in Iran’s urban system includes economic, social, cultural, political, life and honor security, religious and Islamic, environmental and spatial dimensions. These findings are based on the applied indicators and components used in urban settlements. Finally, based on the integration of factor analysis and network analysis prioritization of the components and indicators in the future urban system was achieved.