آثار مرگ‌اندیشی در قرآن و سخنان امام علی(ع)

در تعالیم دینی، مرگ همزاد و هم نفس آدمی است. مرگ و زندگی هر دو آفریده خداوند و ابزاری برای آزمون کردار آدمی هستند. قرآن مرگ‌اندیشی را زمینه‌ای برای درک عظمت و قدرت خداوندو زمینه‌ساز سعادت جاوید می‌داند. سلوک و گفتار امام علی(ع) که نمونه بارز یک انسان مرگ‌اندیش است، با رویکرد تربیتی شایان توجه است. در این پژوهش ضمن بازخوانی مفهوم مرگ، آثار مرگ‌اندیشی با عناوین غفلت‌زدایی و آگاهی‌بخشی، تنظیم دنیا دوستی، مدیریت زمان و ...مطرح می‌شود که حاصل آن دست‎یابی به نتایجی چون معنا‎بخشی به زندگی انسان، تزریق عنصر حرکت به آن، قدر نهادن فرصت زندگی، افزایش صبر و بردباری در برابر ناملایمات، التزام به هنجارهای اخلاقی، کاهش جرایم و فساد، و وجود رابطه متقابل میان یاد مرگ و آثار آن است.

The effects of thinking about death in Quran and Imam Ali’s (as) speeches

In religious teachings, death is human’s double. Death and life are both created by God as a tool to test humans’ deeds. Quran considers thinking about death as a context to understand the greatness and power of God as well as a background to the eternal bliss. Imam Ali’s (as) conduct and sermon are taken into account as an obvious example of a man who thinks about death with educational approach. In this study, reviewing the concept of death, the effects of thinking about death like antinegligence and information provision, worldliness regulation, time management, and etc. are presented. The result of thinking about death phenomenon is achieving the consequences such as signifying to human life, injecting the movement element to it, appreciating life chance, increasing tolerance against adversities, committing moral norms, reducing corruption and crimes, and existing the relationship between death remembrance and its effects