پژوهش تطبیقی مبانی تربیت قرآنی از دیدگاه مغنیه و شلتوت

مبانی تربیت قرآنی به عنوان یکی از لوازم جامعیّت قرآن، جاودانگی قرآن در هر زمانی و جهان-شمولی آن بر هر مکانی، به این معناست که زمینه‌ها و پیش فرض‌های تربیتی آیات قرآن در هر زمان و مکانی و نزد هر قومی با تفسیر جدیدی که این کتاب ظرفیت آن را دارد، می‌تواند اثربخشی و کارآیی لازم و کافی در حوزه تربیت انسان داشته باشد. پژوهش حاضر به شیوه توصیفی- تحلیلی، مبانی تربیت قرآنی را در دو تفسیر مهمّ از فریقین، تفسیر الکاشف و تفسیر القرآن الکریم، کاویده است. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که مغنیه و شلتوت در آثار قرآنی و تفسیری خود، مواردی نظیر دو ساحتی بودن انسان، تاثیر ظاهر بر باطن، تاثیر باطن بر ظاهر، تاثیرپذیری انسان از شرایط، تاثیرگذاری انسان بر شرایط و فطرت را به عنوان مبانی تربیت قرآنی ذکر کرده‌اند. در این میان، مغنیه، بالقوه بودن توانایی‌های فطری انسان را به عنوان یکی از مبانی تربیت قرآنی می‌پذیرد و شلتوت با رد چنین مبنایی، این توانایی‌ها را بالفعل می‌داند.

comparative research on the basics of quranic education from the point of view of mughniyeh and shaltut

the basics of qur’anic education as one of the essentials of the comprehensiveness of the qur’an, the immortality of the qur’an at any time and its universality in any place, means that the educational contexts and presuppositions of the verses of the qur’an at any time and place and among any people with the new interpretation that this book has the capacity of can have the necessary and sufficient effectiveness and efficiency in the field of human education. the present study has explored the basics of quranic education in two important interpretations of al-furiqin, tafsir al-kashif and tafsir al-qur’an al-karim, in a descriptive-analytical way. the findings of the research show that mughniyeh and shaltut, in their qur’anic and exegetical works, consider things such as the two-dimensionality of man, the effect of the exterior on the interior, the interior effect on the exterior, the influence of man on circumstances, the influence of man on circumstances and nature as the basics of quranic education have been mentioned. in the meantime, mughniye accepts the potentiality of human innate abilities as one of the foundations of quranic education, and shaltut rejects such a basis and considers these abilities to be real.