نقش والدگری نامطلوب در خودشیفتگی فرزندان با نگرشی به آموزه‌های اسلامی (با تاکید بر شاخص محبت و کنترل)

خودشیفتگی آسیب‌شناختی نوعی اختلال شخصیت است که شخص مبتلا به آن با ویژگی‌های خودبزرگ‌بینی، فقدان همدلی، احساس استحقاق، عزت‌نفس شکننده، نیاز به تحسین و تایید، بهره کشی از دیگران و... شناخته می‌شود. در مطالعات روان‌شناختی، یکی از اسباب بروز این اختلال، والدگری نامطلوب والدین و سبک‌ فرزندپروری نادرست آنان معرفی شده است. با توجه به نگاه ویژه اسلام به نقش والدین در تربیت فرزندان و شکل‌گیری شخصیت متعادل و مثبت آن‌ها، پژوهش حاضر به بررسی تطبیقی اثرگذاری سبک تربیتی والدین در شکل‌گیری خودشیفتگی فرزندان از نگاه روان‌شناسی و مبانی قرآنی و حدیثی می‌پردازد و در سایه این دو نوع نگرش، با روش تحلیل محتوای کیفی در پی پاسخ به این سوال است که والدگری نامطلوب چگونه به خودشیفتگی فرزندان منجر می‌شود؟ یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که بین نحوه والدگری و فرزندپروری والدین و شخصیت فرزندان آن‌ها کنشی متقابل برقرار است؛ لذا در دل اختلال خودشیفتگی، خلا ایفای نقش والدگری مطلوب به‌عنوان یک انرژی ارزشمند، دیده می‌شود. این خلا به‌خصوص در دو شاخص محبت و کنترل (مراقبت)، به دلیل گرفتار شدن در دام افراط‌وتفریط، بیشتر به چشم آمده و در خودشیفتگی فرزندان به میزان زیادی تاثیرگذار است.

the role of unfavorable parenting in children’s narcissism with an attitude towards islamic teachings(with emphasis on affection and control index)

pathological narcissism is a type of personality disorder characterized by self arrogance, lack of empathy, sense of entitlement, fragile self esteem, need for admiration and approval, exploitation of others, etc. in psychological studies, one of the causes of this disorder is the undesirable parenting of parents and their incorrect parenting style. considering the special view of islam on the role of parents in raising their children and the formation of their balanced and positive personality, the present research is a comparative study of the effect of parenting style on the formation of children’s narcissism from the perspective of psychology and quranic and hadith foundations. and in the shadow of these two types of attitudes, with the method of qualitative content analysis, it seeks to answer the question, how does unfavorable parenting lead to children’s narcissism? the findings of the research show that there is a reciprocal action between the way of parenting and parenting of parents and the personality of their children; therefore, in the heart of narcissistic disorder, the void of playing the role of desirable parenting is seen as a valuable energy. this gap, especially in the two indicators of love and control (caring), is more visible due to being caught in the trap of excesses and is highly influential in children’s narcissism.