ارزیابی و نقد تساوی‌‌‌‌انگاری رویکرد درمانی act با آموزه‌‌‌‌های تربیتی قرآن کریم و روایات

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد(act) یکی از درمان های نوین روانشناختی در عصر حاضر است. این رویکرد، درد و رنج را با زندگی انسان عجین و همراه می داند و آن ها را جزء تجربیات بهنجار و عادی حیات انسان معرفی می کند، این رویکرد با افزایش انعطاف پذیری روانشناختی برای انسان به دنبال تغییر ارتباط انسان با افکار، احساسات و هیجانات ناخوشایند و ناخواسته‌‌ا‌‌ش از طریق به کارگیری شش مولفه‌‌ی بنیادینِ(پذیرش، ناهم جوشی شناختی، تماس با لحظه اکنون، خود زمینه‌‌ای، عمل متعهدانه و ارزش ها) می باشد. آموزه های تربیتی قرآن کریم نیز حاوی نکاتی پرمعنا برای سالم سازی و کیفیت بخشیدن به تربیت اخلاقی انسان است. نگارنده پس از بررسی تطبیقی بین یافته های این رویکرد روانشناسی و آموزه های تربیتی قرآنی، شباهت‌‌های نظری و مفهومی زیادی یافته است. هدف محقق در این پژوهش دستیابی به روشی برای کاهش مشکلات روحیروانی انسان و رضایت بخشی در زندگی او با استناد با آموزه های تربیتی اسلامی و act می باشد. نتایج پژوهش نگاشته شده نشان می‌‌دهدکه بین مفاهیم تربیتی همچون رضا، صبر و تقوا با مولفه‌‌ی پذیرش، نفی خواطر و وسوسه های شیطانی با ناهم جوشی شناختی، توبه و یادآوری نعمت و حضور در حال با تماس با لحظه‌‌ی اکنون، وجدان با خود زمینه‌‌ای، عمل صالح با اقدام و بیان مجموعه ای از امور انگیزشی و شناختی با ارزش ها ارتباط تنگاتنگی وجود دارد و می تواند به تبیین وگستردگی هرچه بیشتر این رویکرد کمک نماید. هرچند جامعیت و گستردگی رهنمودهای تربیتی قرآنی و نیز نگاه اسلام به افقی بسیار وسیع تر نسبت به یافته های درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد(act) و اهداف آن بسی قوی تر است.