مقایسه و تحلیل تعادل در تفسیر المیزان و فی ظلال القرآن

تعادل توجّه منطقی و خردگرایانه و نه عاطفی و احساسیِ صرف است که می‌تواند موجب تبلور حق‌گرایی و آرامش در جامعه شود. گاه در جامعه اسلامی خلل و نقصان در تربیت اجتماعی دیده می‌شود که می‌توان ردّپایی از عدم رعایت اصل تعادل در رفتارهای انسانی را مشاهده نمود. در این پژوهش مفاهیم و آموزه‌های تربیتی تعادل در برخی تفاسیر به‌ویژه در تفسیر المیزان و فی ظلال القرآن، که نگاه اجتماعی بیشتری دارند مورد بررسی قرار گرفته است و وجه اشتراک و افتراق این دوتفسیر در بیان اصل تعادل ارائه گردیده است. صاحب فی ظلال القرآن،  تعادل را به طور صریح با نگاه به لایه‌های اجتماعی شرح و بسط داده است و المیزان با توجّه به سیاق آیات به بیان علمی اصل تعادل پرداخته است. هدف این پژوهش مقایسه و تحلیل راهبردهای رسیدن به اصل تعادل از نگاه این دو مفسّر است. روش این پژوهش، تحلیلی _ توصیفی می‌باشد. در این پژوهش افراط و تفریط و عدم تعادل، مهمترین آفت اجتماعی به شمار آمده است.