آثار تربیتی تبری در قرآن و حدیث

«تبرّی» یکی از واجبات شرعی و فروع دین است که همیشه با تولّی ذکر می‌شود و به معنی اعلام بیزاری از دشمنان خدا، انبیا و اولیای او خصوصاً نبی مکرم اسلام (ص) و امامان معصوم (علیهم‌السلام) است. دین اسلام با برخورداری از منابع گران‌بهای «قرآن و سنت» برنامه تربیتی همه‌جانبه‌ای به جهانیان عرضه می‌کند. ازنظر اسلام، حیات و سعادت فرد مسلمان و امّت اسلامی در گرو شناخت فریضه «تولّی و تبرّی» و التزام به آن است. پژوهش حاضر بر موضوع آثار تبری در قرآن وحدیث متمرکز است که با جمع‌آوری اطلاعات از روش فیش‌برداری و مطالعه منابع کتابخانه‌ای و توصیفی تحلیلی استفاده‌ شده است. دستاوردها و نتایج این‌ تحقیق، بررسی برخی از آثار تربیتی تبری در قرآن وحدیث است که عبارتند از: تقویت ایمان، تعالی اخلاق و صفات انسانی و دوری از زشتی ها، خروج از ظلمات کفر به نور ایمان، مکمل ایمان، همگونی در اخلاق و رفتار و مشخص شدن دوستان خدا از دشمنان او که باعث عروج انسان و قرب الهی و رهروی اهل بیت(علیهم السلام) می شوند.