راهکارهای تربیتی فقرزدایی در نهج‌البلاغه

یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های دیرینه‌ی بشر، تامین رفاه افراد جامعه و رفع فقر بوده است. اما به دلایلی مانند اختناق و ستمگری‌های بی‌رحمانه‌ی ثروت‌اندوزان حاکم و بی‌عدالتی و جاه‌طلبی آنان هرگز محقق نمی‌شد. با ظهور اسلام این دغدغه جدّی‌تر شد. آیات و روایات بسیاری نیز مویِّد این ادعاست. پژوهش حاضر که با روش کتابخانه‌ای و رویکردی توصیفیتحلیلی انجام شده، درصدد پاسخ به این سوال است که امام علی(ع) در نهج‌البلاغه برای مقابله با فقر، چه گروه‌هایی را مورد خطاب قرارداده و ‌متناسب با هر گروهی، چه راهکارهای تربیتی برای برون‌رفت از فقر ارائه داده‌اند؟ نتایج به دست آمده نشان می‌دهد که بیانات و اقدامات امام علی(ع) در این زمینه، غالباً ناظر بر روشی تربیتی و پویشی عمومی است که در صدد تربیتِ آحاد افراد جامعه و نهادینه کردن فرهنگِ نوع‌دوستی و مسئولیت‌پذیریِ اجتماعی برای مقابله با فقر می‌باشد که با تلاش اقشار ضعیف، مسئولیت‌پذیری و همیاری ثروتمندان و عدالت‌ حاکمان در قالب معیار های اخلاقی، انسان‌مداری و آخرت‌گرایی امکان‌پذیر خواهدبود. گرچه گروه‌هایِ‌ مورد خطاب امام(ع) در اجرای این امر تمام نوع بشر است؛ اما ایشان به طور اخص، «فقراء»، «قشر متمکن جامعه» و «مدیران حکومتی» را مخاطب قرار داده و برای هر کدام وظایف خاصی را مشخص کرده‌اند.

Educational Poverty alleviation Strategies in Nahj alBalagha

One of the most important concerns of mankind has been the provision of welfare to the community and poverty alleviation. But for reasons such as the choke and cruel oppressions of the wealthy people rulers and the injustice and ambition of their wealth, it never materialized. With the advent of Islam, this concern became more serious. Many verses and narratives also support this claim. The current research, carried out with a library tool and a descriptiveanalytical approach, seeks to answer is this question that Imam Ali (AS) in Nahj alBalagha to fight poverty, What groups have addressed and tailored to each group, what educational strategies have they offered to overcome poverty? The results show that the statements and actions of Imam Ali (AS) in this field are often oversees a public scouting and training method that seeks to educate the individuals and institutionalize a culture of altruism and social responsibility to tackle poverty which will be made possible by the efforts of the poor, the responsibility and assistance of the rich and the justice of the rulers within the framework of divisive criteria, humanitarianism and the hereafter will be possible. However, the groups addressed by the Imam (AS) in carrying out this task are all human beings; but they are, in particular, the poor, the affluent strata of society, and they target government leaders set specific tasks for each.