بررسی رابطه گزارشگری مسئولیت اجتماعی و عملکرد شرکت‌ها با رویکرد فراتحلیل

هدف از اجرای این پژوهش، استفاده از رویکرد فراتحلیل به منظور تحلیل و ترکیب نتایج متناقض و ناسازگار پژوهش‌های صورت گرفته در زمینه رابطه گزارشگری مسئولیت اجتماعی و عملکرد شرکت ها با در نظر گرفتن معیارهای مختلف اندازه‌گیری عملکرد است. این معیارها عبارتند از بازده حقوق صاحبان سهام، بازده دارایی‌ها، کیوتوبین، سود هر سهم و حاشیه سودخالص. برای دستیابی به این هدف با به کارگیری رویکرد لیپسی و ویلسون (2001) و همچنین اجرای آزمون‌های q کوکران و اِگر، 37 مطالعه شامل 7 مقاله داخلی در بازه زمانی 1378 تا 1401 و 30 مقاله خارجی در بازه‌ زمانی 2000 تا 2023 مورد بررسی قرار گرفتند. در این مطالعات گزارشگری مسئولیت پذیری اجتماعی به عنوان متغیر مستقل و عملکرد شرکت به عنوان متغیر وابسته مطرح شده بودند. طبق یافته های پژوهش، با فراتحلیل کلیه مطالعات واجدالشرایط و تجمیع همه شاخص های عملکرد بین گزارشگری مسئولیت پ ذیری اجتماعی و عملکرد شرکت ارتباط معناداری وجود ندارد. همچنین بین گزارشگری مسئولیت پذیری اجتماعی و دو شاخص ارزیابی عملکرد یعنی بازده حقوق صاحبان سهام و حاشیه سود خالص رابطه معناداری وجود ندارد. اما بین گزارشگری مسئولیت پذیری اجتماعی و عملکرد شرکت با سه شاخص کیوتوبین، بازده دارایی‌ها و سود هر سهم رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. با توجه به ارتباط معنادار گزارشگری مسئولیت پذیری اجتماعی با سه شاخص عملکرد مالی، به مدیران توصیه می شود به گزارشگری مسئولیت پذیری اجتماعی که پل ارتباطی بین واحد تجاری و ذینفعان است توجه بیشتری داشته باشند، زیرا بهبود گزارشگری مسئولیت پذیری اجتماعی می تواند منجر به بهبود عملکرد مالی شرکت ها ‌شود.

investigating the relationship between corporate social responsibility reporting and corporate performance: meta-analysis

the purpose of this research is to use the meta-analysis approach in order to analyze and combine the contradictory and incompatible results of the studies conducted in the field of investigating the relationship between social responsibility reporting and corporate performance, taking into account different performance measurements. these measures include return on equity, return on asset, tobin’s q index, earnings per share and net profit margin. to achieve this goal, by applying the approach of lipsey and wilson (2001) as well as the q tests of cochran and egger, 37 studies including 7 domestic articles in the period of 1378 to 1401 and 30 foreign articles in the period of 2000 to 2022 were examined. in these studies, social responsibility reporting was considered as an independent variable and company performance as a dependent variable. according to the findings of the research, with the meta-analysis of all eligible studies and the compilation of all performance indicators, there is no significant relationship between social responsibility-reporting and company performance. also there is no significant relationship between social responsibility reporting and the two indicators: return on equity and net profit margin. however, there is a significant relationship between social responsibility reporting and three indicators: tobin’s q, return on assets and earnings per share. considering the significant relationship between social responsibility reporting and three financial performance indicators, managers are advised to pay more attention to social responsibility reporting, which is the bridge between business units and stakeholders, because improving social responsibility reporting can lead to improved firm financial performance.