مقایسه اثربخشی درمان تحریک الکتریکی مستقیم فرا جمجمه‌ای و تحریک مغناطیسی فرا جمجمه‌ای مکرر بر حافظه کاری، تکانشگری و رفتارهای آسیب به خود در افراد مبتلا به شخصیت مرزی

هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی درمان تحریک الکتریکی مستقیم فرا جمجمه‌ای و تحریک مغناطیسی فرا جمجمه‌ای مکرر بر حافظه کاری، تکانشگری و رفتارهای آسیب به خود در افراد مبتلا به شخصیت مرزی انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با پیش‌آزمون - پس‌آزمون و گروه کنترل می‌باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل مراجعان مراکز مشاوره شهر اردبیل در بهار 1401 می‌باشد. نمونه‌ی این پژوهش متشکل از 45 نفر از افراد دارای اختلال شخصیت مرزی بوده که به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. این مطالعه شامل 3 گروه و هر گروه شامل 15 نفر بود. آزمودنی‌ها به‌صورت تصادفی در 2 گروه‌ درمان (tdcs و rtms) و گروه کنترل قرارگرفته شدند. ابزارهای این پژوهش شامل آزمون حافظه فعال n-back، پرسشنامه تکانشگری بارت، پرسشنامه آسیب به خود و مداخلات tdcs و rtms بود. یافته‌ها: درمان tdcs و rtms تاثیر معناداری بر حافظه کاری، تکانشگری و آسیب به خود در مبتلایان به اختلال شخصیت مرزی داشت؛ و پس از کنترل اثر پیش‌آزمون بر پس‌آزمون برای مقایسه نمرات، حافظه کاری، تکانشگری و آسیب به خود در بین سه گروه در سطح خطای (0/05) تفاوت معنی‌داری وجود داشت. ‌نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی نیز نشان داد که بین میزان اثربخشی دو روش درمان، درمان rtms اثربخشی بیشتری نسبت به tdcs داشت. نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که هر دو روش tdcs و rtms هردو منجر به بهبود حافظه کاری شده؛ و از سویی دیگر این درمان‌ها کاهش رفتارهای تکانشگرانه و رفتارهای آسیب به خود را در افراد مبتلا به شخصیت مرزی داشته است.

comparing the effectiveness of transcranial direct current stimulation and repeated transcranial magnetic stimulation treatment on working memory, impulsivity and self-harm behaviors in people with borderline personality

objective: the present study was conducted with the aim of comparing the effectiveness of transcranial direct current stimulation and repeated transcranial magnetic stimulation treatment on working memory, impulsivity and self-harm behaviors in people with borderline personality.  method: the current research is semi-experimental with pre-test-post-test and control groups. the statistical population of this research includes the clients of some counseling centers in ardabil city in 1401. the sample of this study consisted of 45 people with borderline personality disorder who were selected by the available sampling method. this study included 3 groups and each group included 15 people. each subject was randomly assigned to two treatment groups (tdcs and rtms) and a control group. the tools of this research included n-back working memory test, barratt impulsivity questionnaire, self-harm questionnaire, tdcs and rtms.findings: the results showed that the treatment of tdcs and rtms has a significant effect on impulsivity, working memory and self-harm in borderline personality disorder patients. and the results show that after controlling the effect of the pre-test on the post-test to compare scores, working memory, impulsivity and self-harm among the three groups, there is a significant difference at the error level (0.05). the results of bonferroni’s post hoc test also showed that between the effectiveness of the two treatment methods, rtms treatment was more effective than tdcs. conclusion: the results showed that tdcs and rtms led to the improvement of working memory in people with borderline personality disorder and also reduced the level of impulsivity and self-harm behaviors.