مقایسه تاثیر تعداد محرک-پاسخ و ناهمزمانی آغاز دو محرک بر دوره بی‌پاسخی روانشناختی در افراد ورزشکار و غیرورزشکار

مقدمه: یکی از موضوعاتی که در بسیاری از مهارت‌های ورزشی اهمیت فراوانی دارد دوره بی‌پاسخی روانشناختی است که تاخیر در پاسخ به محرک‌هایی است که با فاصله کوتاهی از هم ارائه می‌شوند. هدف این پژوهش مقایسه تاثیر تعداد محرک-پاسخ و فاصله بین دو محرک بر دوره بی‌پاسخی روانشناختی در افراد ورزشکار و غیرورزشکار بود. روش‌: تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی و در حوزه پژوهش‌های بنیادی است. تعداد 15 نفر از دانشجویان پسر ورزشکار و 15 نفر غیرورزشکار دانشگاه (سن 1/08±22/25 سال) به‌صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند.ملاک ورود سلامت بینایی و راست دست بودن بود و ملاک خروج انصراف از ادامه کار یا ناتوانی در انجام درست آزمون ها بود. ابزار اندازه‌گیری شامل دستگاه سنجش زمان واکنش‌های متوالی، لپ‌تاپ و پرسشنامه دست برتری آنت بود. از همه شرکت‌کنندگان آزمون تکلیف دوره بی‌پاسخی روانشناختی به عمل آمد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری تحلیل واریانس مرکب4×4×2 با اندازه‌گیری مکرر همراه با آزمون پیگردی بنفرونی استفاده گردید. یافته‌ها: نتایج نشان داد که در فواصل زمانی بیشتر و در تعداد محرک- پاسخ‌های کمتر، دوره بی‌پاسخی روانشناختی کوتاه‌تری داشته‌اند. همچنین در تعداد محرک-پاسخ هشت انتخابی تفاوت معناداری بین ورزشکاران و غیرورزشکاران وجود دارد. نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد در تعداد محرک-پاسخ‌های بیشتر، بر طبق نظریه تک‌کانالی ولفورد، به دلیل اینکه کانال دیرتر خالی می‌شود، دوره بی‌پاسخی روانشناختی طولانی‌تری رخ می‌دهد. ورزشکاران بدلیل تجربه چالش‌های بیشتر در ورزش و آمادگی سیستم عصب- عضلانی، در تکالیف واکنشی دشوارتر بهتر از غیرورزشکاران عمل می‌کنند.

Comparison of the Effect of number of stimulus-response and Stimulus Onset Asynchrony two stimuli on the Psychological refractory period in athletes and non-athletes

Introduction: One of the topics that is important in many sports skills is the Psychological refractory period that is a delay in responding to stimuli that are presented in short intervals. The aim of recent research is the effect of number of simulation-response and Stimulus Onset Asynchrony on Psychological refractory period in athlete and non- athlete person. Methods: This research is a semi-experiment and field of fundamental-applied research. 15 athletes and 15 non-athlete students of university (22.25±1.08 years) were selected by convenience targeted sampling. The instrument was Serial Reaction Time Measuring Apparatus, msi notebook and Annett Hand Preference Questionnaire. From all participants, task test the taken using a psychological refractory period included the number of different response stimuli (one, two, four and eight) for the first and second stimuli and four time intervals (100,200,400 and 600 milliseconds) between the two stimuli. data using analysis of oneway variance tests of 4×4×2 with repeated measures with Bonferroni test were used. Results: The results showed that at more time intervals and in the number of stimuli-less responses, there was a shorter psychological refractory period. Also, there is a significant difference between the athletes and non-athletes in the number of stimulus-response eight-choice. Coclusion: It seems that in more number of stimulus-responses, according to Welfard’s single-channel theory, because the later channel is empty, a longer Psychological refractory period occurs. Athletes, due to the experience of more challenges in exercise and the Preparation neuropsychology muscular system, in more difficult tasks, they perform better than non-athletes.