مقایسه تاثیر تحریک جریان مستقیم فراجمجمه‌ای‎ ‎با روش اصلاح سوگیری توجه‎ ‎بر کاهش نشانگان ‏اختلال اضطراب اجتماعی

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی روش اصلاح سوگیری توجه و تحریک جریان فرا جمجمه‌ای بر کاهش نشانگان اضطراب اجتماعی انجام شد. روش: در این مطالعه از یک طرح کارآزمایی بالینی تصادفی شده استفاده شد. جامعه‌ی آماری شامل دانشجویان داوطلب با نشانگان اضطراب اجتماعی دانشگاه فردوسی مشهد در سال تحصیلی 96 - 1395 بود. شرکت‌کنندگان 30 دانشجوی داوطلب بودند که براساس ملاک‌های ورود و خروج در مطالعه انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (اصلاح سوگیری توجه و تحریک فرا جمجمه‌ای) و یک گروه کنترل قرار گرفتند. پیش و پس از مداخله همه آنها سیاهه‌ی هراس اجتماعی را تکمیل کردند و زمان واکنش آنها به تکالیف سوگیری توجه ثبت شد. داده‌ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: یافته‌ها حاکی از آن‌است که هر دو روش مداخله در مقایسه با گروه کنترل به‌طور معنی‌داری منجر به کاهش نشانگان اختلال اضطراب اجتماعی و سوگیری توجه به محرک‌های هیجانی منفی و افزایش توجه به محرک‌های هیجانی مثبت شده است. ولی بین دو روش مداخله، تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: یافته‌های مطالعه‌ی حاضر بر لزوم توجه به و استفاده از رویکردهای نوین درمانی در مواجهه با اختلال اضطراب اجتماعی تاکید دارد.

Comparison of The Effect Of Transcranial Direct Current Stimulation with Attentional Bias Modification Method on Reducing Social Anxiety Disorder Syndrome

Introduction: the aim of this study was to compare the effectiveness of attentional bias modification ‎ and transcranial stimulation on reducing social anxiety disorder syndrome. Method: In this study a randomized clinical trial design was used. The statistical population included volunteer students with social anxiety syndrome at Ferdowsi University of Mashhad in the academic year 2016-2017. Participants were 30 students who were selected based on the inclusion and exclusion criteria in the study and were randomly divided into two experimental groups (modification of attentional bias and transcranial stimulation) and a control group. Before and after the intervention, all of them completed a social phobias inventory and their reaction time to attention bias tasks was collected. Data were analyzed by covariance model. Results: the results indicate that both methods of intervention compared to the control group significantly reduced the symptoms of social anxiety disorder and bias towards negative emotional stimuli and increased attention to positive emotional stimuli. There was no significant difference between the two intervention methods. Conclusion: The findings of the present study emphasize the need to pay attention to and use new therapeutic approaches in the face of social anxiety disorder. Applied implications were discussed.