اثربخشی نوروفیدبک بر نقایص شناختی و ادراک دیداری حرکتی در دانش‌آموزان مبتلا به نارساخوانی

مقدمه: یکی از شایع ترین اختلالات یادگیری نارساخوانی است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی نوروفیدبک بر نقایص شناختی و ادراک دیداری حرکتی دانش آموزان نارساخوان است. روش: پژوهش حاضر شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل دانش آموزان 8 تا 11 ساله دارای اختلال نارساخوانی شهر تهران بود. از این جهت از افراد واجد شرایط 40 دانش آموز به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل گمارده شدند(هر گروه 20 نفر) که در نهایت، پژوهش با 33 نفر( 16 نفر گروه آزمایش و 17 نفر گروه کنترل) انجام شد. در این مطالعه گروه آزمایش تحت درمان نوروفیدبک در ابتدا سه بار در هفته(به مدت یک ماه) و سپس دو بار در هفته(یک ماه) به مدت 45 دقیقه قرار گرفتند در حالی که گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش، نرم افزارهای برج لندن، استروپ، عملکرد پیوسته و آزمون مداد کاغذی ادراک دیداری حرکتی بندر گشتالت بودند. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از تحلیل کوواریانش چندمتغیری، با استفاده از نسخه 20 نرم افزار آماری spss تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد نوروفیدبک بر تمامی مولفه های موردارزیابی نقایص شناختی(به استثنا خطای همخوان در آزمون استروپ و زمان واکنش در آزمون n-back) و ادراک دیداری حرکتی افراد نارساخوان موثر بوده است.نتیجه گیری: نوروفیدبک می تواند کمک موثری برای بهبود برخی از نقص های شناختی دانش آموزان نارساخوان محسوب شود.

effectiveness of neurofeedback on cognitive deficits and visual – motor perception in student with dyslexia

aim: the most common of which is disordered reading or dyslexia this study investigated the effectiveness of neurofeedback on cognitive deficits and visual–motor perception in the dyslexic students. methods: present research was a quasi-experimental method with pretest-posttest and control group design. the population included 8 to 11 years old pupils with dyslexia in tehran city. the sample consisted of 40 students with dyslexia that are selected and randomly assigned to two experimental and control groups(each group n = 20). finally, the study was performed with 33 patients(16 in experimental group and 17 in control group). in this study the experimental group received sessionsof neurofeedback training first, given three times a week(for one month) and then twice a week(one month) for 45 minutes, while the control group did not receive this training. the instruments used in this study were the tower of london software, stroop, continuous operation test, n-back test and bender-gestalt visual-motor coordination . data were analyzed using multivariate covariance analysis using spss version 20 software. results :the results showed that neurofeedback on cognitive deficits in terms of reduced time and increased total points in the tower of london, committing and remove errorsand time in continuous operation test, and reduce the amount of time keeping, time incongruent, inconsistent error in stroop test and correct response in n-back test(p˂ 0.05); and visual-motor coordination in terms of distortion, rotation, lack of integration and repeatness is effective on dyslexic individuals(p˂ 0.01).a. conclusion: ccording to the findings concluded that neurofeedback is effective way to improve symptoms of dyslexic children.