سبک های تصمیم گیری و آلکسی تیمیا: مطالعه ارتباط این دو سازه در یک گروه غیربالینی

مقدمه: با توجه به اینکه مغز و ناحیه پیشانی و بخصوص قشر پره فرونتال در تصمیم گیری نقش پراهمیتی دارند و از طرفی، نقص در کارکرد ناحیه پیشانی در آلکسی تیمیا نیز مطرح شده است، تحقیق حاضر با هدف بررسی ارتباط سبک های تصمیم گیری با آلکسی تیمیا انجام یافت. روش: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- همبستگی می باشد که در آن، 257 دانشجو (114 مرد و 143 زن) به روش تصادفی چندمرحله ای از دانشگاه های پیام نور مراکز بناب و تبریز انتخاب شدند و دو پرسشنامه سبک های تصمیم گیری اسکات و بروس (1995) و آلکسی تیمیا تورنتو-20، در مورد آنها اجرا شد. داده ها از طریق آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون خطی و چندگانه تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج به دست آمده نقش پیش‌بینی‌کنندگی آلکسی تیمیا در تبیین سبک های تصمیم گیری عقلایی، اجتنابی و شهودی، را تایید کرد. بگونه ای که پیش بینی شد با افزایش آلکسی تیمیا، سبک تصمیم گیری عقلایی افزایش، و سبک تصمیم گیری اجتنابی، و شهودی کاهش یابد. همچنین از بین سه عامل آلکسی تیمیا، تنها عامل موثر بر سبک تصمیم گیری عقلایی، تفکر عینی، و تنها عامل موثر بر سبک تصمیم گیری اجتنابی و شهودی، دشواری در تشخیص احساسات، شناسایی شد. نتیجه گیری: به نظر می رسد در اساس زیستی تصمیم گیری و آلکسی تیمیا، اشتراکاتی وجود داشته باشد. این نقص به احتمال زیاد در کارکرد قشر پره فرونتال، که در تصمیم گیری اخلاقی فعال می شود، و نقص در تبادل اطلاعات از قسمت راست به قسمت چپ آن، رخ می دهد.