اثربخشی تحریک فراجمجمه‌ای مغز با استفاده از جریان مستقیم الکتریکی(tdcs)بر کارکردهای اجرایی بازماندگان جنگی مبتلا به اختلال استرس پس‌آسیبی(ptsd)

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان tdcs بر کارکردهای اجرایی بازماندگان جنگی مبتلا به ptsd انجام گرفت. روش: این پژوهش از منظر اجرا از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و گروه آزمایش و شم/پلاسیبو بود. جامعه ی آماری این پژوهش شامل کلیه افراد آسیب دیده (مجروحین جنگی) شهر کرمانشاه بود و حجم گروه های آزمایش و شم/پلاسیبو جمعاً شامل 30 نفر (هر گروه 15 نفر) بود که به روش نمونه گیری هدفمند (در دسترس) انتخاب شدند. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه ارزیابی اختلال کارکردهای اجرایی روانشناختی بارکلی (bdefs) و فهرست اختلال فشار روانی پس از سانحه وودرز و همکاران (1994) استفاده شد و داده ها با استفاده از روش تحلیل کواریانس چندمتغیره تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد بین میانگین نمرات پس‌آزمون خودمدیریتی زمان، خودانگیزشی، خودنظم جویی هیجانی و نمره کل کارکردهای اجرایی بعد از حذف اثر پیش‌آزمون، در گروه های آزمایش و گواه تفاوت معنی‌داری وجود دارد (0.01˂p).. به عبارتی می‌توان گفت که درمان (tdcs) منجر به افزایش سازه های مذکور در گروه آزمایش، در مقایسه با گروه شم/پلاسیبو ‌شده است. اما نتایج حاکی از آن بود که بین میانگین پس آزمون خودسازماندهی/حل مسئله و خودکنترلی/بازداری در گروه های آزمایش و شم/پلاسیبو تفاوت معناداری وجود ندارد (0.05