مقایسه عملکرد ماز ذهنی و یادگیری انتقال دو جانبه عصبی (بر اساس آزمون ترسیم در آینه) در دانشجویان با حافظه دیداری شنیداری قوی و ضعیف

مقدمه: امروزه سنجش مهارت های یادگیری در زمینه ادراکی حرکتی ، یک رویکرد عملی برای شناخت بهتر فرایندهای مغزی محسوب می شود. از این رو، هدف پژوهش حاضر بررسی مقایسۀ عملکرد ماز ذهنی و کشیدن تصویر از روی آینه در افراد با حافظه دیداری شنیداری قوی و ضعیف بود. روش: این پژوهش از نوع علی مقایسه ای بود که با استفاده از نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای 180 دانشجوی پسر دانشگاه ارومیه (90 نفر در هر دو گروه با حافظۀ قوی و ضعیف)، مورد بررسی قرار گرفته شدند. ابزار پژوهش شامل ماز ذهنی پترسون، آزمون یادگیری حرکتی (ترسیم در آینه) و شاخص دیداری و کلامی فرم تجدید نظر شدۀ مقیاس حافظۀ وکسلر (wmsr) بود. یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیره (mancova) با کنترل متغیرهای رشته تحصیلی، سن و جنسیت نشان داد که میانگین خطا و زمان ترسیم در آینه در گروه حافظۀ دیداری شنیداری قوی نسبت به گروه حافظۀ دیداری شنیداری ضعیف، بسیار کمتر بود. از سوی دیگر، گروه حافظۀ دیداری شنیداری قوی میانگین خطای ماز ذهنی کمتری نسبت به گروه حافظۀ دیداری شنیداری ضعیف داشتند (p<0/05). نتیجه گیری: می توان استنباط کرد دانشجویان دارای حافظۀ دیداری شنیداری قوی در تکالیف انتقال یادگیری دو جانبۀ مغز که یک تکلیف با هماهنگی دو دست و تعامل عملکرد شناختی نمیکرۀ مغز است، عکس العمل بهتری دارند و با زمان و خطای کمتری به ترسیم شکل در آینه می پردازند. همچنین در حافظۀ فضایی که مسئول ذخیره اطلاعات در محیط و جهت گیری فضایی است، مهارت های بهتری از خود بر جای می گذارند.