مقایسه‌ فعالیت سیستم‌های مغزی رفتاری بین ورزشکاران رشته‌های ورزشی انفرادی و گروهی

مقدمه: نظریه‌ زیستی سیستم‌های فعال‌ساز رفتاری گری، یکی از نظریه‌های مهم در حیطه‌ تبیین تفاوت‌های فردی است. هدف از پژوهش حاضر، مقایسه‌ فعالیت سیستم‌های مغزی رفتاری بین ورزش‌‌ کاران رشته‌های انفرادی و گروهی بود. روش: طرح پژوهش حاضر به لحاظ نوع طرح، از نوع پژوهش‌های مقایسه‌ای و جامعه‌ آماری آن را، ورزش‌‌ کاران رشته‌های ورزشی اصفهان و شهرکرد تشکیل می‌دادند که به‌طور حرفه‌ای در سال 1394 در حال فعالیت بودند. نمونه‌های موردنظر در این پژوهش 120 نفر، شامل چهار گروه سی‌نفری از ورزشکاران رشته‌های ورزشی انفرادی (بدن‌سازی و دوچرخه‌سواری) و گروهی (ایروبیک و فوتبال) بودند که به شیوه‌ نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه‌ شخصیتی گری ویلسون بود که توسط شرکت‌کنندگان تکمیل شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار «اس پی اس اس» و تحلیل کوواریانس (به دلیل تفاوت معنادار متغیرهای جمعیت شناختی بین دو گروه) تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد از بین شش مولفه پرسشنامه شخصیتی گری ویلسون، در مولفه روی‌آوری بین ورزشکاران رشته‌های انفرادی و گروهی تفاوت معناداری وجود دارد. در مورد سایر متغیرهای پژوهش، تفاوت معناداری مشاهده نشد. نتیجه گیری: از این یافته‌ها می‌توان نتیجه گرفت که مولفه روی آورد سیستم مغزی رفتاری (که به معنی جستجوی فعالانه تقویت‌کننده‌های مثبت است) ممکن است در انتخاب رشته‌های ورزشی انفرادی و گروهی نقش داشته باشد.