تاثیر مشاهده و تصویرسازی عمل بر سرکوب ریتم میو در پرتاب آزاد بسکتبال

مقدمه: هدف از اجرای پژوهش حاضر، تعیین تاثیر مشاهده و تصویرسازی پرتاب آزاد بسکتبال بر واکنش نورون‌های آینه ای بود. روش: 10 دانشجوی پسر مبتدی (میانگین سنی؛ 1.5 ±23.2 سال) به‌صورت داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. ترتیب مشاهده و تصویرسازی به‌صورت موازنه متقابل کنترل شد. امواج مغزی شرکت کنندگان در چهار حالت استراحت با چشمان باز، بسته، مشاهده و تصویرسازی پرتاب آزاد به‌صورت بیرونی توسط دستگاه الکتروانسفالوگرافی ثبت گردید. سرکوب ریتم میو به‌صورت نسبت توان موج آلفا در حالت مشاهده و تصویرسازی به توان موج آلفا در حالت استراحت با چشمان باز و بسته محاسبه شد. یافته ها: نتایج آزمون تحلیل واریانس درون گروهی 3×2 (شرایط آزمون: مشاهده و تصویرسازی؛ منطقه عصبی: 3c، 4c، cz) در دو حالت استراحت با چشمان باز و بسته نشان می دهند که اثر اصلی شرایط آزمون معنادار است (0.01 ≥ p)، به گونه ای که بین سرکوب ریتم میو در دو حالت مشاهده و تصویرسازی تفاوت معناداری وجود دارد. به‌عبارت‌دیگر، ریتم میو در حالت مشاهده نسبت به تصویرسازی به‌طور معناداری بیشتر سرکوب شده است (0.01 ≥ p)، اما اثر اصلی منطقه عصبی و تعامل آن ها معنادار نبود. نتیجه گیری: نتایج تحقیق پیشنهاد می کنند که سرکوب بیشتر ریتم میو در حالت مشاهده نسبت به تصویرسازی نشان دهنده ی واکنش بیشتر نورون‌های آینه ای به مشاهده ی عمل است. لذا به نظر می رسد مشاهده نسبت به تصویرسازی راهبرد موثرتری در فرایند آموزش است.