تغییرات اختلاط عرضی ردیاب در کانال مستقیم با و بدون حضور صفحات مستغرق

با ورود مواد به داخل کانال‌ها و رودخانه‌ها و طی فاصلۀ طولی مشخص، که به آن طول اختلاط گفته می‌شود، این مواد بر اثر عواملی چون حرکت مولکولی، تلاطم و توزیع غیر یکنواختی سرعت، در کل مقطع جریان توزیع می‌شوند. در طرح‌های متعدد کاهش این طول یکی از اهداف است که برای رسیدن به آن روش‌هایی مختلف وجود دارد که یکی از آنها افزایش ضریب اختلاط عرضی است. در این مطالعه، اثر کاربرد صفحات مستغرق، سازه هایی مستطیلی در بستر کانال با زاویه‌ای مشخص نسبت به جریان، در افزایش ضریب اختلاط عرضی در فلوم مستطیلی مستقیم بررسی شده است. آزمایش ها در چهار دبی متفاوت در حالت با و بدون سازه اجرا شده است. محلول نمکی، به عنوان مادۀ ردیاب، از مرکز کانال با دبی ثابت وارد شد و میزان شوری جریان در چهار ایستگاه در پایین دست محل ردیاب به کمک سنسورهای ecسنج برداشت گردید. نتایج بررسی نشان داد که صفحات مستغرق نصب شده، ضریب اختلاط عرضی را در دبی های مختلف از  1.5 تا 1.7 برابر افزایش می دهند. بررسی ها همچنین نشان می دهد افزایش دبی در حالت شاهد ضریب اختلاط عرضی را 2.4 برابر و افزایش دبی در حالت با سازه ضریب اختلاط عرضی را تا 2.5 برابر افزایش می دهد. به طور کلی نتایج نشان دهنده تاثیر قابل توجه صفحات مستعرق بر ضریب اختلاط عرضی است.