ارزیابی فنی و اقتصادی عملکرد کمباین های وش چین خودگردان و کششی

از مهم ترین عوامل کاهش درجۀ مکانیزاسیون برداشت پنبه، متناسب نبودن کمباین های وش چین با الگوی کشت و استفاده نکردن از ارقام مناسب است. به منظور ارزیابی عملکرد کمباین های وش چین پنبه در الگوی کشت داخل کشور، کارایی سه نوع کمباین برداشت پنبه (خودگردان سه ردیفه پنبه طراحی و ساخته شده در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی، کمباین جاندیر دو ردیفۀ خودگردان، و کمباین جاندیر دو ردیفۀ کششی) مطالعه شدند. در این تحقیق، در قالب طرح آماری کاملا تصادفی بر پایۀ آزمایش فاکتوریل، تاثیر سرعت پیشروی کمباین در سه سطح (2/1، 3/4 و 4/8 کیلومتر بر ساعت) و رقم پنبه در دو سطح (خرداد و ورامین) بر صفات زیر بررسی شد: درصد وزنی وش باقی مانده بر ساقۀ پنبه در چین های اول و دوم، درصد وزنی وش های ریخته شده در سطح مزرعه، بازده مکانیکی برداشت، ظرفیت موثر مزرعه ای، مصرف سوخت، درصد مواد خارجی در مخزن کمباین و هزینه های ثابت و جاری. نتایج بررسی ها نشان می دهد که کمباین سه ردیفۀ وش چین دارای بالاترین ظرفیت مزرعه ای (0/48 هکتار در ساعت) و پایین ترین درصد بازده (64/9درصد) نسبت به دو کمباین دیگر است؛ بالاترین بازده (74/68 درصد) متعلق به کمباین دو ردیفۀ خودگردان است. پایین ترین میزان درصد وزنی وش باقیمانده بر ساقۀ پنبه (7/87 درصد) در سرعت پیشروی 2/1 کیلومتر بر ساعت دیده می شود. نتایج حاصل از ارزیابی و مقایسۀ اقتصادی کمباین سه ردیفه با دو کمباین دوردیفه نشان می دهد که کمباین سه ردیفه وش چین، به علت پایین تر بودن هزینۀ ثابت،  نسبت به دو کمباین دیگر، پایین ترین دورۀ برگشت سرمایه (3/29 سال) را نیز دارد.