بررسی عوامل موثر بر آسیب‌های مکانیکی وارد شده به غده‌های سیب‌زمینی در برداشت مکانیزه

در این تحقیق، با اجرای عملیات برداشت مکانیزۀ سیب‌زمینی با یک دستگاه سیب‌زمینی‌کن مجهز به زنجیر نقالۀ بدون تکاننده، در شرایط مختلف رطوبت خاک، سرعت پیشروی تراکتور و عمق کار تیغه، اثر هر یک از عوامل مذکور و اثر متقابل آنها بر میزان افت کمی و آسیب دیدگی های مکانیکی به محصول بررسی و شرایط بهینه برای کاهش میزان آسیب های وارد شده به غده‌های سیب‌زمینی تعیین گردید. طرح آزمایشی مورداستفاده از نوع کرت‌های نواری خرد شده با سه فاکتور در قالب بلوک‌های کامل تصادفی و سه تکرار بود. میزان آسیب های مکانیکی واردشده به غده‌های سیب‌زمینی در برداشت به روش مکانیزه با برداشت به روش سنتی (دستی) با آزمون t مورد مقایسۀ آماری قرار گرفت. با افزایش سرعت پیشروی به ‌ویژه در خاک مرطوب، احتمالاً به دلیل افزایش حجم خاک انتقال‌یافته با نقالۀ ماشین، بر میزان غده‌های سیب‌زمینی دفن‌ شدۀ پس از برداشت افزوده شد. در رطوبت پایین خاک، افزایش سرعت پیشروی تا 3 کیلومتر در ساعت، باعث کاهش میزان آسیب دیدگی پوست غده‌ها شد. شرایط بهینه برای برداشت مکانیزۀ سیب‌زمینی با حداقل افت کمی و آسیب های مکانیکی وارد شده به محصول، رطوبت خاک 15-10 درصد بر پایۀ وزن خشک (60-40 درصد ظرفیت مزرعه‌ای خاک) و سرعت پیشروی 32 کیلومتر در ساعت تعیین گردید. در روش برداشت سنتی، آسیب ها از نوع بریدگی غده‌هاست و در روش برداشت مکانیزه آسیب دیدگی پوست غده‌ها درصد بیشتری دارد. در حالت کلی، شدت آسیب‌های خارجی وارد شده به غده‌های سیب‌زمینی در روش سنتی نسبت به روش مکانیزه به ‌طور معنی‌داری بیشتر است.