|
|
مقایسه روشهای کاشت مکانیزه گندم در خاک شور
|
|
|
|
|
نویسنده
|
رشادصدقی علی ,ناصری ابوالفضل ,محمدی قرمزگلی خسرو
|
منبع
|
تحقيقات سامانه ها و مكانيزاسيون كشاورزي - 1398 - دوره : 20 - شماره : 73 - صفحه:129 -144
|
چکیده
|
در ایران، شوری مساله ای فراگیر و محدودکننده تولیدات کشاورزی است، بهطوریکه بخش وسیعی از مناطق خشک و نیمهخشک کشور دارای خاک شور و سدیمی با درجات مختلف است. خاک و آب شور از منابعی هستند که با مدیریت صحیح و با شناخت کامل مساله میتوان از آنها استفاده لازم را برد. این تحقیق با هدف ارزیابی کارایی ماشین خطیکار کفکار برای کاشت مکانیزه گندم در خاکهای شور حاشیه دریاچه ارومیه اجرا شده است. تیمارهای آزمایشی شامل: الف) کاشت با خطیکار در کف جویچههای با عرض 60 سانتیمتر، ب) کاشت با خطیکار در کف جویچههای با عرض 100 سانتیمتر، ج) کاشت با خطیکار در زمین هموار و آبیاری غرقابی است. برای تجزیه و تحلیل آماری دادهها از طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار استفاده شد. روشهای کاشت از نظر شاخصهای درصد سبز شدن بذرها، عملکرد دانه و اجزای عملکرد گندم، مقدار آب مصرفی، بهرهوری مصرف آب و نحوه توزیع شوری خاک پس از هر دور آبیاری ارزیابی و مقایسه شدند. طبق نتایج بهدست آمده، تیمارهای آزمایشی روشهای کاشت در هیچیک از شاخصهای اندازهگیری شده با هم اختلاف معنیدار (در سطح 5 درصد) نداشتند. با کاهش عرض جویچۀ آبیاری از 100 به 60 سانتیمتر، شوری خاک در کف جویچه 37 درصد کاهش یافت. مشخص شد میانگین بهرهوری مصرف آب در روش کاشت در جویچۀ 60 سانتیمتری حدود 40 درصد نسبت به میانگین بهرهوری مصرف آب در تیمارهای دیگر بیشتر است. نتایج تحقیق نشان می دهد روش کاشت گندم با خطی کار در کف جویچه های 60 سانتیمتری می تواند در مناطق نیمهخشک با خاکهای شور توصیه شود.
|
کلیدواژه
|
آبیاری جویچهای، بهرهوری مصرف آب، شوری خاک، کاشت داخل جویچه
|
آدرس
|
سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی, مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی, بخش تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی, ایران, سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی, مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی, دانشیار بخش تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی, ایران, دانشگاه تبریز, دانشکده کشاورزی, گروه مهندسی بیوسیستم, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Comparison of Mechanized Wheat Planting Methods in Saline Soil
|
|
|
Authors
|
Reshadsedghi Ali ,Nasseri Abolfazl ,Mohammadi Ghermezgoli Khosro
|
Abstract
|
In Iran, salinity is a pervasive issue limiting production of agriculture, so that a large part of the arid and semiarid regions of the country have saline sodic soils with different levels. Saline soils and waters are among the agricultural resources that can be used for cultivation by using full recognition of problem and proper management. This study was performed to evaluate a special grain drill performance which plants wheat seeds into furrows for semiarid regions with saline soils conditions in margin of Uremia Lake. The experimental treatments of planting method by the grain drill included, (i) planting into the furrows with 60 cm width and furrow irrigation; (ii) planting into the furrows with 100 cm width and furrow irrigation; and (iii) planting on a flat soil and flood irrigation. Statistical analysis was conducted based on randomized complete block design with three replications. Seed emergence rate, crop performance indices, water consumption, water productivity, and soil salinity distribution after each irrigation practice were measured. According to the results, there was no significant difference between the methods of planting in any of the measured parameters at the 5% probability level. Results also showed that reducing the width of the furrow from 100 to 60 cm caused salinity reduction (about 37 percent) from inside the furrows. The water productivity of the planting into the furrows with 60 cm width was about 40 percent higher than those of other treatments. Therefore, wheat planting method by the grain drill into the furrows with 60 cm width can be recommended in semiarid regions with saline soils.
|
Keywords
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|