ارزیابی عملکرد مزرعه ای دروگر برنج خودگردان و موتوری پشتی و مقایسه آنها با برداشت دستی در استان گیلان

توسعۀ دروگرهای مناسب در برداشت مکانیزۀ برنج به منظور کاهش هزینه ها و ضایعات، اهمیت زیادی دارد. در این تحقیق، عملکرد مزرعه ای دو نوع دروگر برنج خودگردان و موتوری پشتی با روش دستی برداشت ارزیابی شده است. آزمایش در قالب کرت‌های خرد شده با عامل اصلی رقم برنج در دو سطح (هاشمی و خزر) و عامل فرعی روش برداشت در سه سطح بر پایۀ طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در موسسه تحقیقات برنج کشور اجرا شد. نتایج نشان می‌دهد که ظرفیت مزرعه‌ای موثر دروگر خودگردان (0.237 هکتار بر ساعت) و دروگر موتوری پشتی (0.048 هکتار بر ساعت) به طور معنی‌دار (p<0.01) بیشتر از ظرفیت مزرعه‌ای موثر روش برداشت دستی (0.0083 هکتار بر ساعت) است. مدت زمان برداشت برنج در روش دستی به طور میانگین 119.71 ساعت، در دروگر خودگردان 4.22 ساعت و دروگر موتوری پشتی 20.74 ساعت به ازای هر هکتار تعیین شده است. تعداد کارگر در روش دستی 159.7 نفر ساعت بر هکتار و در برداشت با دروگر خودگردان و موتوری پشتی به ترتیب 52.22 و 68.74 نفر ساعت بر هکتار به دست آمده است. ضایعات برداشت در دروگر خودگردان، موتوری پشتی و روش دستی به ترتیب 2.42، 2.58 و 2.18 درصد برآورد شده است. صرفه جویی خالص ناشی از کاربرد دروگر خودگردان و موتوری پشتی، در مقایسه با روش دستی، به ترتیب 7940728 و 4444297 ریال بر هکتار ارزیابی شده است. نقطه سر به سر برای دروگر موتوری پشتی و دروگر خودگردان به ترتیب 2.00 و 11.42 هکتار بر سال تعیین شده است.

Field Performance Assessment of Selfpropelled and Knapsack Power Rice Reapers, and Comparison with Manual Harvesting

In mechanized harvesting, it is very important to develop an appropriate rice reaper for decreasing costs and crop losses. In this study, the field performance of two rice reapers (selfpropelled and knapsack power reapers) were compared with manual harvesting. The experiment was conducted in splitplot design with the rice varieties as the main factor in two levels (Hashemi and Khazar) and the harvesting method as subfactor in three levels (three harvesting methods) based on randomized complete block design in three replications. The results revealed that the effective field capacity of a selfpropelled reaper (0.237 ha.h1) and knapsack power reaper (0.048 ha.h1) was significantly higher than that of the manual harvesting (0.0083 ha.h1). The time required for harvesting one hectare using the selfpropelled reaper, knapsack power reaper and manual method were 4.22, 20.74 and 119.71 h, respectively. The labor requirements in harvesting for manual method were 159.7 manh.ha1 and those of the selfpropelled and knapsack power reapers were determined 52.22 and 68.74 manh.ha1, respectively. The harvesting losses when selfpropelled reaper and knapsack power reaper are used and manual method is practiced,  registered as 2.42% and 2.58 and 2.18 %, respectively. The net saving cost using selfpropelled and knapsack power reapers were 7940728 and 4444297 Rial.ha1 as compared to that of manual harvesting. The breakeven point for knapsack power and selfpropelled reapers were determined 2.00 and 11.42 ha.year1, respectively.