مقایسه مقدار شاخص سطح برگ در فواصل مختلف حاشیه جاده های احداث‌شده در جنگل های هیرکانی (بررسی موردی: تیپ ممرز - راش جنگل خیرود، مازندران)

هدف از این پژوهش، بررسی مقدار lai در حاشیه جاده های اصلی جنگلی و مقایسه آن با فواصل مختلف در تیپ ممرز راش است. منطقه مورد بررسی بخش نم خانه جنگل خیرود انتخاب شد و مقدار lai در 16 خط‌نمونه به طول 100 متر از حاشیه دو طرف جاده تا درون جنگل (در هر خط‌نمونه 9 نقطه در فواصل صفر (حاشیه جاده)، پنج، 10، 15، 20، 30، 45، 60 و 100 متری)، با روش عکس برداری نیم کروی مورد عکس برداری قرار گرفتند. نتایج تحلیل واریانس نشان داد تاثیر فاصله از جاده بر مقدار lai معنی‌دار است (001/0 > p). بر اساس نتایج آزمون توکی، مقدار lai در فاصله 100 متری به طور معنی‌‌داری بیشتر از فواصل صفر، پنج، 10 و 15 متری از جاده‌های جنگلی است (05/0 > p). بهترین رابطه برازش بین مقدار lai و فاصله از جاده بر اساس مقادیر r2adj (60/0) و درصد rms (13/9)، تابع توانی مثبت به دست آمد. نتایج نشان ‌‌‌داد که جاده های اصلی جنگلی تا فاصله 15 متری، بر مقدار lai تاثیر گذاشته اند؛ بنابراین می‌‌‌توان اظهار داشت که ترافیک و عرض بستر کم و پیروی از اصول همگام با طبیعت در ساخت جاده های خیرود، سبب شده است که مقدار تنش وارده به بوم‌سازگان کاهش‌یافته و تعادل بوم شناختی کمتر دست خوش تغییر می شود.