مدیریت بهینۀ جنگل با استفاده از رویکردهای برنامه‌ریزی آرمانی و تحلیل سلسله‌مراتبی فازی در جنگل‌های هیرکانی

هدف از این تحقیق تعیین سطح بهینه موجودی در جنگل‌های ایران است. در این بررسی، از مدل برنامه‌ریزی آرمانی برای محاسبه حجم بهینه گونه‌های مختلف با در نظر گرفتن مسائل اقتصادی، زیست‌محیطی و اجتماعی استفاده شد. در این روش چندین هدف در فرآیند تصمیم‌گیری برای رسیدن به حداکثر ارزش خالص فعلی، ترسیب کربن و اشتغال مدنظر قرار گرفت. از تحلیل رگرسیون برای تعیین مدل رویش جنگل استفاده شد. همچنین از معادلات آلومتریک برای تعیین مقدار ترسیب کربن استفاده شد. سپس میانگین قیمت مورد انتظار با استفاده از قیمت چوب و هزینه‌های بهره‌برداری برای تعیین ارزش خالص فعلی برآورد شد. برای وزن دهی اهداف و تعیین موجودی بهینه در جنگل، از روش تحلیل سلسله‌مراتبی فازی و نظر متخصصین با استفاده از پرسشنامه استفاده شد. بر اساس نتایج، حجم بهینه برای راش 256.2 مترمکعب در هکتار، ممرز 61.2 مترمکعب در هکتار، بلوط 38.8 مترمکعب در هکتار، توسکا 20.4 مترمکعب در هکتار و دیگر گونه‌ها 20.4 مترمکعب در هکتار به دست آمد. همچنین نتایج نشان داد که حجم بهینه کل 397.005 مترمکعب در هکتار محاسبه شد.