تاثیر شدت بهره‌برداری بر رویش حجمی توده‌های راش آمیخته در جنگل‌های ناو اسالم

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر شدت بهره‌برداری بر رویش حجمی جنگل‌های با ارزش راش در شمال ایران بود. برای این منظور، رویش حجمی درختان در یک دوره 10 ساله در سه پارسل بهره‌برداری شده با شدت‌های کم، متوسط و زیاد (به ترتیب با شدت‌های برداشت شش، 13.1 و 18 m^3/ha) و در یک پارسل حفاظت شده (شاهد) به روش قطعات نمونه ثابت در توده‌های راش آمیخته در جنگل‌های ناو اسالم برآورد شد. نتایج نشان داد شدت بهره‌برداری بر رویش حجمی درختان تاثیر معنی‌داری دارد (0.01 >p). میانگین رویش حجمی درختان در پارسل بهره‌برداری شده با شدت متوسط (m^3/ha/yr 9.3) بیشتر از پارسل بهره‌برداری شده با شدت کم (m^3/ha/yr 7.4)، بهره‌برداری شده با شدت زیاد (m^3/ha/yr 4.8) و پارسل شاهد (m^3/ha/yr 6.8) بود (0.05>p). رویش حجمی درختان با افزایش حجم سرپای تودۀ باقی مانده پس از قطع، کاهش یافت. شدت برداشت همچنین تاثیر معنی‌داری بر مقدار رویش حجمی درختان در طبقه‌های مختلف قطری داشت (0.01>p). درختان کم ‌قطر (کمتر از 25 سانتی‌متر) در پارسل بهره‌برداری شده با شدت زیاد، درختان با قطر متوسط (25 تا 50 سانتی‌متر) در پارسل بهره‌برداری شده با شدت متوسط و درختان قطور و خیلی قطور (بزرگ‌تر از 50 سانتی‌متر) در پارسل بهره‌برداری شده با شدت کم، بیشترین مقدار رویش حجمی را داشتند. حجم سرپای پارسل‌های بهره‌برداری شده حدود 26 تا 42 درصد در ابتدا دوره و حدود 21 تا 33 درصد در انتهای دوره کمتر از پارسل شاهد بود.