تاثیر نوع قلمه و نوع تنظیم‌کننده‌های رشد گیاهی (iba، naa و 2,4d) در ریشه‌زایی قلمه‌های سرخدار (taxus baccata l.)

به منظور کمک به زادآوری و حفاظت از رویشگاه های موجود سرخدار، تاثیر نوع قلمه (ساده و پاشنه دار) و اکسین های ایندول بوتریک اسید (iba)، نفالین استیک اسید (naa) و 2 و 4 دی کلروفنوکسی استیک اسید (2, 4d) در ریشه زایی قلمه های آن بررسی شد. قلمه ها بعد از سترون سازی، به مدت 30 دقیقه در اکسین های iba، naa و 2, 4-d در غلظت های 0، 0/02،0/1، 0/2، 1 و 2 میلی گرم در لیتر نگهداری و در گلدان های پلاستیکی با استفاده از آزمون فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در شرایط گلخانه کاشته شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تجزیه واریانس دوطرفه و برای مقایسه میانگین‌ها از آزمون دانکن استفاده شد. نتایج نشان داد بیشترین درصد زنده مانی قلمه های ساده، طول ساقه و ریشه در غلظت 2 میلی گرم در لیتر iba مشاهده شد. iba، naa و 2, 4-d در غلظت های مختلف در قلمه های پاشنه دار تنها تولید کالوس کردند. در قلمه های ساده، iba در غلظت های 1 و 2 میلی گرم در لیتر تنها تولید ریشه کرده ولی naa در غلظت های مشابه تولید کالوس کردند. بهترین قلمه ها برای تکثیر سرخدار، قلمه های ساده تهیه‌شده از سرشاخه های 2 تا 3 ساله که سبزرنگ بوده و کاملاً چوبی نشدند، هستند. مناسب ترین تنظیم‌کننده رشد، iba با غلظت دو میلی گرم در لیتر است. تنظیم کننده های رشد naa و 2,4 d به دلیل روند کند در تولید ریشه، برای ریشه زایی قلمه های سرخدار توصیه نمی شوند.