تاثیر عوامل اکولوژیکی بر آتش‏ سوزی در جنگل‌های هیرکانی (بررسی موردی: عرصه‌های جنگلی شهرستان نکاء)

در این پژوهش از مجموع 54 فقره آتش سوزی در شهرستان نکا در سال 1384، 19 لکه آتش‌سوزی با مساحت 250 تا 25000 مترمربع انتخاب و اﻃﻼﻋﺎت ﮐﻤﯽ و ﮐﯿﻔﯽ ﺗﻤﺎﻣﯽ درختان موجود شامل قطر درخت در ارتفاع برابرسینه، کیفیت تنه، وضعیت سلامتی ﻃﻮﻗﻪ و فراوانی پایه‌های درختی به تفکیک در قطعات مختلف مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه واریانس یک‌طرفۀ داده‏ها نشان داد که تیپ درختی اثر معنی‏داری بر وسعت آتش‏سوزی‏ در جنگل دارد. بزرگ ترین لکه‌ها متعلق به تیپ‏های درختی ممرز–انجیلی و ممرز- بلوط بود. با استفاده از تحلیل تطبیقی قوس‌گیری شده (dca) و تحلیل تطبیقی متعارفی (cca)، گونه‏ها و قطعات نمونه‏برداری به نحو مناسبی در فضای رج‏بندی جایگذاری شدند. بر این اساس تیپ‏های درختی ممرز- انجیلی و ممرز- بلوط در گروه نخست، راش - ممرز به‌تنهایی در گروه دوم و دیگر تیپ‏های درختی در گروه سوم قرار گرفتند. به‏طورکلی، آتش‏سوزی در تیپ‏های بلوط -آزاد و راش -ممرز بیشتر از دیگر پوشش‏های درختی بود. علاوه بر تیپ درختی، عوامل محیطی شامل مقدار بارندگی سالیانه، دمای میانگین سالیانه و ارتفاع از سطح دریا بر وسعت آتش‏سوزی در این مناطق موثر بودند.