اثر ترکیبات بیولوژیک و برخی قارچ‌کش‌ها در مبارزه با عامل بیماری ذغالی بلوط (biscogniauxia mediterranea) در شرایط درون شیشه‌ای

در این بررسی نمونه برداری از پارک جنگلی قرق واقع در استان گلستان به صورت کاملاً تصادفی انجام شد. پس از جداسازی و خالص سازی قارچ ها، بر اساس اطلاعات مندرج در کلید شناسایی جنس biscogniauxia sp.، عامل بیماری ذغالی تشخیص داده شد. تاثیر سه گونه قارچی trichodermaaviride، t.atroviride و t.koningii روی رشد عامل بیماری در شرایط کشت درون شیشه ای با استفاده از دو روش کشت متقابل و تاثیر مواد فرار مورد بررسی قرار گرفت. هر سه گونه trichoderma در آزمون کشت متقابل و تاثیر مواد فرار، دارای تاثیری مثبت در بازدارندگی از رشد قارچ بیمارگر است. اثر غلظت های مختلف قارچ کش های اکسی کلرایدمس، پروپیکونازول، کاربندازیم و متالاکسیل مانکوزب بر عامل بیماری در شرایط کشت درون شیشه ایبررسی شد. نتایج نشان داد قارچ کش پروپیکونازول در غلظت های 50 و 100 پی پی‌ام و کاربندازیم با غلظت 100 پی پی‌ام بیش‌ترین درصد بازدارندگی (100 درصد) را در بین غلظت های قارچ کش ها داشته است و دو غلظت، پروپیکونازول 10 پی پی‌ام (87/2 درصد) و کاربندازیم 10 و 50 پی پی‌ام به ترتیب 86/25 و 81/45 درصد، بیش‌ترین بازدارندگی را داشتند. قارچ کش های متالاکسیلمانکوزب، کوپراکسی کلراید تفاوت معنی داری با شاهد نشان نداند.