بیوچار، ماده‌ای با ویژگی‌های منحصر به‌فرد برای ترسیب کربن اتمسفر و کاهش گرمایش جهانی

تغییرات اقلیمی یکی از بزرگ ترین چالش های جهان امروز است. افزایش گاز دی اکسید کربن اتمسفر در نتیجه سوزاندن سوخت های فسیلی و تغییر کاربری اراضی از علت های اصلی گرمایش جهانی به شمار می رود. بیوچار ماده جامد غنی از کربن پایدار می باشد که برای صدها تا هزاران سال در محیط باقی می ماند؛ بنابراین، می تواند با ذخیره کربن، تغییرات اقلیمی و گرمایش زمین را کاهش دهد. علاوه بر آن، افزودن بیوچار به خاک، می تواند به طور مستقیم و غیرمستقیم انتشار گاز اکسید نیتروژن و سایر گازهای گلخانه ای را از خاک کاهش دهد. بیوچار از تخریب گرمایی مواد آلی در محیط بدون اکسیژن و یا با اکسیژن محدود تولید می شود که به این فرآیند، گرماکافت گفته می شود. زیست توده در طی گرماکافت دچار تغییرات فیزیکی، شیمیایی و مولکولی شده و به سه فاز مایع (روغن زیستی)، جامد (بیوچار) و گاز تبدیل می شود. هر سه فاز جامد، مایع و گاز تولید شده در طی گرماکافت، قابلیت استفاده به عنوان سوخت را دارد. افزودن بیوچار به خاک علاوه بر ترسیب کربن، باعث بهبود ویژگی های فیزیکی، شیمیایی و زیستی خاک می شود؛ بنابراین، با افزایش حاصلخیزی خاک و عملکرد محصول نقش مهمی در کشاورزی پایدار و مدیریت پایدار خاک بازی می کند.